kom framum longu tá ið tveir minuttir vórðu leiktir, og var tað Donna James, sum skeyt tað málið. Hon gjørdi heili fýra mál í dystinum og er nú toppskjútti í kappingini. Í hinum dystinum mikudagin spældu

av veðraøli. Men hendan sølan uttanlands er heilt lítil samanborið við heimamarknaðin, og tað fer hon framhaldandi at vera. Orsøkin til at Føroya Bjór ikki roynir seg uttanlands við viðurkenda ølinum er

Tey kundu tikið seg saman osfr., tí ein og hvør »er sín egni lagnusmiður«. So er bara ikki. Nornan hon spinnur! Og hvør skal so koma við hjálpandi hondini. Skal tað vera Frelsunarherurin, aðrir hjálpar

- Sjógvur var innanfyri neyðlúkuna, tá ið hon varð latin upp. Eingin av manningini varð funnin, og norsku kavararnir funnu einki tekin um lív, søgdu umboð fyri russiska flotan í gjáramorgun, men bjarg

vetrarhálvárið, so vil tann spurningurin verða tikin upp til ta tíð, segði Helena Dam á neystabø, tá hon svaraði Jóanesi Eidesgaard aftur.

um vit hava loyvið at gera okkum til dómarar yvir stødd á syndum, tí synd er synd, líkamikið hvussu hon eitur. Men skulu vit flokka dramblæti, yvirmeting av sær sjálvum, sjálvsøkni, stoltleiki, hugmóðog

verður fyri stórum tiltakið í kvøld. Øðrvísi pallur Skráin til konsertina í kvøld verður fjølbroytt. Hon verður samansett við tí vanliga kenda tónleikinum, sum bólkurin er so væl umtóktur fyri og so »kryddað«

tíð, nógvar spekulasjónir hava verið, og nógv ivamál um, hvussu nú alt fór at enda. Í greinini nemur hon við ymisk viðurskifti, sum vóru á borðinum undir samráðingunum, og onnur, sum hava stóran týdning fyri

síðani fekk Astrid Andreasen, listakvinna í Havn, eina bundna uppgávu frá Havnar Sjónleikarfelag. Hon var at gera eitt nýtt pallteppi. Teppið er liðugt, kom upp at hanga í gjár, og gestirnir á Føroyakvøldinum

gávulutir og mangt annað. Tað er Verkstaðið Vón, ið stílar fyri. Sølan byrjaði hósdagin í farnu viku og hon heldur fram til og við mikudagin kl. 16.00. Nógv fólk hava verið inni á gólvinum, serliga tann dagin