darwinismuna, tvs. forklára menningina av lívinum við læruni um hitt ?natúrliga úrvalið?. Hetta meta summi er skeivt og vísa til skapanarlæruna, og tað hava tey fullan rætt til. Men her eru kortini nøkur ivamál

ferðast við Jón, um hon ikki visti, at alt var væl skipað. Og har tekur Nicolaj undir við henni. ? Summi fólk fara bara avstað, og so finna tey bara útav so hvørt, hvar tey sova um næturnar. Tað er fínasta

fullkomiliga skeivt fyri, tí áðrenn tað er búgvið at taka støðu til, hevur tað øst fólk upp. ? Tað eru summi fólk, ið dáma at válka sær í kjakinum um rættindini hjá samkyndum, hóast tey als ikki hava skilt

varð fingin í lag, hava slík ríkir verið, men av og á hava verið lin ella kaotisk tíðarskeið, har summi ríkir eru viknað. Múrsins fall í 1989 hevði við sær eitt slíkt tíðarskeið, og hesa tíð, eyðkenda av

Alt hatta íslendska jabbið við verkamonnum, verkfalli, verkbanni og øðrum serheitum blomstrar, tí summi halda tað vera fínari enn føroysk orð sum arbeiðsmaður ella streyka. Problemið er ma. at orðið arbeiði

skúlin varð sprongdur í luftina við eini rakett. ? Hjá okkum plagar skúlagongdin at vera í tveimum. Summi ganga í skúla frá sjey á morgni til á miðdegi og onnur frá klokkan eitt til út á kvøldið. Tá ið rakettin

skipa fyri breyðbróting, altargongd, ella hvat tænastu tey hava. Eg vil venda aftur til hetta, at summi vilja geva monnunum einkarrætt uppá at læra út frá Bíbliuni. Eg trúgvi fast uppá, at tað í okkara

meira lagaligari skipan, sum eisini kundi minkað um tørvin ella trýsti á vøggustovuplássum. Fyri summi er loysnin at lakka fakligu krøvini til dagstovnarnar – ella at “tynna suppuna”, so hon røkkur longri

nevndum og viðhvørt fleiri ferðir, og her gongur tað ikki altíð so skjótt, sum tú kundi hugsað tær, og summi mál kunnu taka heilt langa tíð. Men, hesi undanfarnu fýra árini hava verið bæði spennandi og eisini

ónossligu torva­trøll – eitt nú í Russlandi, í Týsk­landi, í Ungarn, í Hvítarusslandi og í Italia. Summi av hesum illryskjum hava longu valdið, onnur ganga ivaleyst og gleða seg til at at fáa tað. Fyri 4-5 [...] – sum maðurin segði – nátt­úr­an er rík ella – kundu vit kanska sagt – Guds skap­ar­verk er ríkt! Summi av hesum fólkum – tey sum hava lítið til – fara nú, í stað­in fyri at brúka sítt høvd, at leita í