eini bumbu, og síðani hava eingilskmenn hildið dagin við flaggi á hálvari stong. Vár nakar stirðil í okkum føroyingum høvdu vit eisini flaggað við merki á hálvari stong á øllum almennum bygningum hvønn
Møller, tí tey flestu kenna hetta sum eina sunna og vælrikna fyritøku. Vit síggja beinanvegin, at okkurt er heilt øðrvísi í pelagisku vinnuni enn tað er í øðrum vinnum. Yvirskotini í pelagisku vinnuni [...] Teir, sum eg kenni, eru skilamenn. Men vilja Jógvan Jespersen og Felagið Nótaskip veruliga hava okkum at trúgva, at teir eru fleiri ferðirnar dugnaligari enn øll onnur í vinnulívinum? Ella vilja teir
- Trupulleikin er, at vit framvegis billa okkum inn, at vit búgva í einum verðsligum, demokratiskum stati, sum javnstillar allar borgarar. Men Ísrael er fyrst og fremst statur jødanna, sum hvílir á jødiskum
okkurt á føroyskum. - Tær flestu av hesum sagn-unum hava vit hoyrt sum børn, men ofta minnist man bara okk-urt hæddarpunkt ella onkran ávísan persón, og kennir í grundini ikki sjálva søgugongdina. Og burtursæð
r og leggja afturat: – Tá ið vit tendra ljós í kirkjuni fyri børnum okkara, er tað eitt tekin um kærleika og at børn okkara enn lýsa í hjørtum foreldranna. [...] Ein part av okkara framtíð, ein part av okkara samleika. Vit náddu at knýta sterk bond til børn okkara, annað hvørt tey vóru fødd ov tíðliga, til tíðina ella vit hava livað saman við teimum, sigur [...] dagliga skulu vísa skjótleika og framfýsni, sum prógv fyri, at vit liva lívið til fulnar. Vit geva okkum ikki stundir at dvølja og sansa. Henda sterka kenslan av felags lagnu, gevur bæði foreldrum og
r og leggja afturat: – Tá ið vit tendra ljós í kirkjuni fyri børnum okkara, er tað eitt tekin um kærleika og at børn okkara enn lýsa í hjørtum foreldranna. [...] Ein part av okkara framtíð, ein part av okkara samleika. Vit náddu at knýta sterk bond til børn okkara, annað hvørt tey vóru fødd ov tíðliga, til tíðina ella vit hava livað saman við teimum, sigur [...] dagliga skulu vísa skjótleika og framfýsni, sum prógv fyri, at vit liva lívið til fulnar. Vit geva okkum ikki stundir at dvølja og sansa. Henda sterka kenslan av felags lagnu, gevur bæði foreldrum og
at rópa frá kamarainum við síðuna av um vælsignaðar at singja fleiri sangir. Eitt, sum fylti nógv í okkara barna- og ungdómsárum, var sangur. Grækarismessumorgun áðrenn skúlaaldur at standa á trappuni
at hava stóran týdning, Tað var eitt slag av eini miðstøð. Har var stórt gestablídni, har skaptist okkara vinalag. Mong vóru tey, sum leitaðu sær inn til húsmøtini hjá Hjørdis & Jørgin Frants. Ymist nýtt [...] Hjørdis ein av teimum, sum tók fatt saman við familjuni hjá Valdemar Simonsen. Ein góður vinur hjá okkum plagar at sitera við slíkar løtu: Vinir fækkast Jesus livir. Av sonnum kann sigast og við afturlítan
framman ein broytingartíð. Eitt hálvt ár seinni, tá føroysk jørð var íklødd snjóhvítan vetrarbúna, lá okkara kæra mostir undir børu. Tit bæði – familjan Gerðisheim høvdu havt eitt ríkt lív saman. Tit vóru
man hevði feriu, men soleiðis skuldi ikki vera. Josefina var bara soleiðis uttan ávaring tikin frá okkum. Púra frísk og uttan nakra ávaring, legði hon árarnar inn. Josefina var fødd 28. oktober 1966 í
