nir eru vitandi um. Erlendur Simonsen sigur við Sosialin, at tað er ein treyt, at ein bátur er at ansa eftir hvørjum einstøkum svimjara. Talan skal í minsta lagi vera um 6-mannafør, og skulu í øllum førum

tí, at tað kundi eins væl havt verið hon sjálv, sum varð blivin borgmeistari, men hon vildi heldur ansa eftir ommubørnum. Hetta var so í stuttum mítt Curriculum Vitae, tá ið skjótt skal sigast frá. Er nakað [...] um allar yvirmenninar í handilsflotanum, jú føroyingar hava nógv at vera stoltir av. Vit mugu bara ansa væl eftir, at stoltleikin ikki tekur yvirhond og verður til heimføðisliga arrogansu. Tað er tað eingin

stillisliga upp, eingin fær eftur honum, allir sita og ansa eftur mær, eg siti tá mitt í feltinum og sleppi onganveg, Mix Team Statoil/Glerup ansa eftur mær, soleiðis byrjar kappingin. Úr fremsta bólkinum

r hvørva, men hann roynir at byggja upp aftur og er ikki liðugur enn. So mikið veit hann. Hann má ansa sær hvønn dag. Tað var friður á honum í Havana. Har var friðarligt, men hann kendi seg einsamallan

at vit eiga at vinna á teimum eina ferð afturat. ? Men vit skulu ikki leypa á, soleiðis at vit ikki ansa nóg væl eftir í verjupartinum. Tað ræður um at finna javnvágina. Vit skulu vera varnir, so teir hava

verða, at onkur vil hava bara ein skúla á Kalsoynni, og tí haldi eg, at Mikladals kommuna átti at ansa eftir, so hon ikki gravar sína egnu grøv í hesum máli. Heini O. Heinesen heldur, at tað skuldi verið

verðu helst á leið hin sama, sum tá vit spældu í Jugoslavia. Tað vil siga, at vit fyrst og fremst mugu ansa okkum í verjupartinum, og so vóna, at tað ber til at skapa nakrar møguleikar í kontraálopunum, sigur

at oljufeløgini hava livað upp til tey føroysku krøvini og ynskini. -Vit siga oftani, at vit mugu ansa eftir oljuvinnuni, tí vit eru bangin fyri, hvat henda vinna kann koma at føra við sær. Men í veruleikanum

klaksvíkinginum, hevði Heðin sera truplar arbeiðsumstøður. At bæði Jan Petersen og Marlon Jorge tóktust ansa væl eftir Heðini, átti annars eftir øllum sólarmerkjum at viðført, at betri rúmd gjørdist fyri øðrum

er einki at ivast í, at ávís viðurskifti kunnu gerast einfaldari og minni byrokratisk, men vit mugu ansa eftir, at vit ikki fara fram eftir fummum, tí tá kann lættliga tað henda, at nakað, sum virkar væl