trúnaðarstríði við sjálvan Sigmund Brestisson. Nú 100 ár eru liðin, síðani Jóan Petur uppi í Trøð doyði, og í fjør var 1000 ára hátíðarhald fyri, at Sigmundur kristnaði føroyingar, so er heilsanin hjá
vildi sleppa heim til Grikkalands, eftir at omma Nikolaos var deyð. Ætlanin var at flyta, men hon doyði, áðrenn skjølini vóru klár, og so gjørdi pápi Nikolaos skjótt av, og tók konuna, Nikolaos og systur
tikið hetta fyrsta slóðbrótandi stigið. Skriva kvinnusøgu. Paula Rego varð fødd í Portugal í 1926 og doyði í 2022. Hon var ein av teimum mest framtraðkandi listakvinnunum seint í 20. og fyrst í 21. øld. Kend
gleðina, at húspápin, Rudolf Joensen, ið hevði installatørvirki í bygdini, jóladag í 1949 doyði á Hospitalinum í Havn einans 38 ára gamal. Tað er ógjørligt at seta seg inn í støðuna hjá kjar
skjótt 40 ár síðan, at Magnus Rasmussen í Lamba festi garðin hjá foreldrum sínum, tá pápin brádliga doyði í 1979, bert 47 ára gamal. Magnus er føddur hin 28. november í 1962 og er 62 ára gamal. Hann er elstur
sær konu og búsettist í Vági. Hann fór at koyra lastbil, og arbeiddi eini 50 ár á Gørðunum. Hann doyði í 1992, og gjørdist hann 100 ára gamal. Kona hansara, Anna Sofía, arbeiddi eisini fisk saman við okkum [...] Lorvíkingurin Abbi mín í móðurættina var Óli Mørkøre á Eiði, vanliga nevndur Óli í Skúlanum. Hann doyði í apríl 1938, 86 ára gamal. Tá ið hann hevði verið klokkari í Eiðis kirkju í 50 ár, fekk hann kongsins [...] klokkari í fleiri ár eftir tað. Eg kann her nevna sum dømi um trúgva tænastu, at tá ið Fríðrikur 8. doyði, mátti abbi lissa nógvan útróður og liggja heima í 14 dagar og ringja tvær ferðir um dagin fyri kongi
William Heinesen og Jørgen-Frantz Jacobsen skrivaðu sínámillum frá 1918 og líka til Jørgen-Frantz doyði í 1938. William Heinesen nevnir í úrvalinum »Dýrmæta lív« (Det dyrebare liv 1958), at rúgvan av brøvum [...] tær, at eg var skald...« Hetta gjørdist tað seinasta brævið til vinmannin. Jørgen-Frantz Jacobsen doyði tann 24. mars 1938, og sostatt náddi hann ikki at gera skaldsøguna hjá sær lidna. Útgáva Vanligast
William Heinesen og Jørgen-Frantz Jacobsen skrivaðu sínámillum frá 1918 og líka til Jørgen-Frantz doyði í 1938. William Heinesen nevnir í úrvalinum »Dýrmæta lív« (Det dyrebare liv 1958), at rúgvan av brøvum [...] tær, at eg var skald...« Hetta gjørdist tað seinasta brævið til vinmannin. Jørgen-Frantz Jacobsen doyði tann 24. mars 1938, og sostatt náddi hann ikki at gera skaldsøguna hjá sær lidna. Útgáva Vanligast
ljóslynti maður doyði á syrgiligan hátt. Mær er sagt, at hann hevði svomið á sjónum yviri við Strond og aftaná lagt seg at sova í tí kalda turkihúsinum. Hann legðist sjúkur, fekk lungnabruna og doyði. Jákup á
at tveitt órudd frá mær. Eg tók tað upp og koyrdi tað í lumman. Slíkt fer ikki í gloymibók. Hann doyði 31. mai 1944. Tríggjar dagar seinni var yrkingin hjá Janusi Djurhuus, So náddu tey fram, tey døpru
