aðurin ikki at hyggja nøkur ár fram í tíðina og hugsa um, hvat tað kostar samfelagnum í longdini, spyr hon. - Skal tað einki kosta eyka nú, kann tað kosta rættiliga nogv meiri seinni segði tingkvinnan

krónurnar skulu takast. ? Skal hitin setast niður, ella skal tað sparast á játtanini til mat? ella hvar, spyr Bergur Stórhamar. Tey skoyta uppí, at hetta er tað sama sum at siga, at vit hava tað ov heitt, ella

kvalast. Tá so nýggjur sjóvur verður tikin inn, fer tann brúkti útaftur. Hvar fer so møgulig smitta tá? spyr útróðrarmaðurin og gággufiskarin úr Leirvík.

newer go back/ And the answer is no/ And wishing for it only/ Makes it bleed". Hvussu fer alt at enda spyr Waits á sanginum "How´s it gonna end", tí "Life is sweet at the edge/ Of a razor". Í sanginum "Green

vitleysar nógvar íløgur í Føroyum hava verið - perspektiv, ein størri samanhangur, manglar. Onkur spyr óivað: Jamen skuldu gásadalsfólk so ikki havt vegasamband? Svarið átti tá at verið: Ikki fyri ein

psykiatriina so ella so minst eina ferð í lívinum. - Og hví skuldi tað so verið øðrvísi her á landi?!, spyr Bergtóra Eitt baks at koma uppundan aftur 46 ára gamla Fía Lamhauge úr Havn er SB ari í verkætlanini

hjálpir; tá ið menn sita ovvekraðir og samráðast og halda seg hóma eina loysn, kemur Eilif á fund og spyr, um lærararnir ikki bara kunnu taka við donsku reglunum um næmingatal í flokkunum. Nú um dagarnar

ið svimur í ringunum á sjónum hevur betri verkfalsverju enn veikastu borgararnir í landi okkara, spyr Brandur Sandoy. Hann sipar uttan iva til eina lóg, sum er viðtikin og sum ásetir, at politiski my

fyri fíggjarliga tap teirra. Hvat ger Føroya Arbeiðsgevarafelag? Vit skilja ikki rættuliga hví eingin spyr nevndina í Føroya Arbeiðsgevarafelag hví teir einki gera við støðuna hjá alarunum, sum eru limir í

skvinnu, fyrispurning um ætlan at flyta virksemi á løgreglustøðini í Runavík til Klaksvíkar. Hann spyr landsstýriskvinnuna, um hon kann kunna løgtingið um ætlaðu bygnaðarbroytingarnar innan løgregluna