tú síggja aðrastaðni. Tú kundi reist teg upp í Norðurlandahúsinum og hugt eftir hinum fólkunum á salinum, og tú hevði sæð móta. At føroyingar hava gjørt mótaklæðini gera ikki klæðini til list av sær sjálvum

áskoðarunum, eru eisini upptøkutól. Tey vísa so pallin og tónleikararnar aftur á stórskíggja niðri í salinum, so øll, sum eru inni kunnu síggja, hvat gongur fyri seg á pallinum. Harafturat er ætlanin at fáa

framførd. Møguleiki var at fáa sær ein betri bita undan skemtinum. Men bert eini 20-25 fólk sótu í salinum, tá tjaldið fór frá. Og tað kann ikki sigast at vera tekin um, at fólk keða seg ella hava ov lítið

Sondum Dalsgaard hevði leiklutin sum Jesus. Húsið var so at siga fult, og nærum 1000 fólk vóru í salinum. Hesum hevði Pauli ikki roknað við, og tað er hann sjálvsagt glaður um. Hetta hevur eisini við sær

og eisini eina nýggja uppvarping, sum ger tað møguligt at hava framløgur á stórskýggjanum niðri í salinum. ? Pengarnir strekkja ikki so langt, so alt má gerast so hvørt. Nú vit hava fingið ein nýggjan uppvarpara

hendan filmin á skránna, tí skapar ikki júst bíðirøðir við lúkuna. Vit vóru bara nøkur heilt fá í salinum, og hetta er lítið annað enn stórt spell tí dygdirnar í hesum filminum eru so serstaka og sterkar

minni um hesa ríku hending við tí stóra málninginum, har Sigmund Brestison boðar Hvíta Krist. Í salinum í K.F.U.K. við Varðagøtu hongur hesin søguligi málningur og øll eru vælkomin at støkka inn á gólvið

minni um hesa ríku hending við tí stóra málninginum, har Sigmund Brestison boðar Hvíta Krist. Í salinum í K.F.U.K. við Varðagøtu hongur hesin søguligi málningur og øll eru vælkomin at støkka inn á gólvið

upp við skalaum og kanska vissa sær, at teir hava tamarhald á torførum pettum. Sjóðið harðnar í salinum, so hvørt fólk fylla hann. Tað er ikki hetta ljóðspaka suðið, ið setur dám á tað pre-konsertuella [...] Konsertmeistarin, 1. violinisturin Sámal Petersen, gevur upp kamartónan. Í sama bili er kvirt í salinum, og vit uppliva henda serstaka, hátíðarliga dámin, ið leggur seg yvir teir nógvu áhoyraranar, tá

næmingar og vinir í salinum. Og vit vistu, at teimum fóru at dáma leikin. Tískil var eg meiri bangin fyri frumframførsluni, tí tá veit man, at har sita stuðlar, blaðfólk og onnur í salinum. Tað var tá, at