n er í hæddini, gloymir høvundurin ikki smálutirnar, sum hon lýsir á ein hátt, so tú næstan kanst nema við teir - um tað so eru andlitsdrøgini hjá jarðarferðarmanninum, sum hann ærukærur setur á júst rættan
einsamallur føroyingur meira enn eitt gott ár, tá ið mamma, seinni kona hansara, kom niður, fyri at nema sær somu útbúgving. Eftir at pabba varð útlærdur í 1962, starvaðist hann í Thyborøn sum lærari, ímeðan
eggjan hevur verið reyði tráðurin í okkara uppvøkstri. Seinni hava ogur altíð verið stuðlaði í at nema ogum kunnleika fyri síðan at bera hann víðari, og hetta er í grundini grundarsteinurin undir øllum
Hartil skulu spælararnir ikki nema við maskuna. Tilmælið frá mynduleikinum, sum verður mett at vera ein skitsa í fyrstu viðgerð, stendur eisini at spælarar ikki skulu nema við hvønn annan óneyðugt. Eitt
starvaðist árini 1980-1984 sum lærari í Jakobskolen, ið er kristin frískúli á Frederiksberg. Fór so at nema sær víðari útbúgving og gjørdist cand.mag í samfelagsfrøði og landalæru á Roskilde Universitetscenter
ársskeiði á Fróðskaparsetri Føroya í føroyskum máli og bókmentum, og hann var á fleiri skeiðum fyri at nema sær kunnleika at undirvísa seinmentum børnum. Í august 1972 keypti Jógvan saman við øðrum danska
fiskiveiðusamfelag. Hetta eru skrivaðar heilar bøkur um. Jógvan fór sum ungur á royndarstøðina í Hoyvík at nema sær kunnleika til nútímans jarðarbrúk. Og tú sær tað aftur í bønum, at hann lærdi í Hoyvík. Garðurin
1955-57 sum skrivstovumaður í fedranna handils-og útgerðarfyritøku. Næstu 2 árini er hann so niðri at nema sær statsgóðkendan handilskunnleika og haðani beinleiðis til London til framhaldsút-búgving. Árini
loyva hinum at vera keddur uttan at fiksa hann/hana. Tað er at geva sær stundir og gera sær ómak at nema uttan at hugsa um sex. Tað er at verja kensluna av trygd, verju, æru og opinleika. Umsorgan ger tað
Víkingarnir vildu ikki eta fisk! Teir búðu við sjóvarmálan á heimsins ríkasta havtilfeingi, men vildu ikki nema tað. Tað var eitt sosialt tabu at eta fisk. Teir vildu heldur doyggja. Og tað var júst tað, sum hendi