Tað var ein av hesum sjáldsama góðu føroysku vetrardøgunum, at eg fekk deyðsboðini um ommu. Tað var stilli og kalt, sólin sá og eitt kavafølv lá í bygdini og í fjøllunum kring um Vestmanna. Eg hevði j
millum manna, bar tann stóri skarin ,sum fylgdi honum út á Leiribø, boð um. Vit vilja enda hesi minningarorð um Óla Berg við yrkingini ”Lívið” hjá Pól F. Joensen Lívið er eins og eitt kertuljós, ið brennur
Maria og Dávur fingu 20 eydnurík ár saman, til Maria seinasta summar andaðist eftir stutta sjúkralegu. Vit ynskja at skriva nøkur orð til minnis um Mariu, og hvat hon hevði at týða fyri okkum. Vit hav
Himlen havne Bestyrelsen for Thorsvig Lokalforening. Úr blaðnu Blå Kors --------------------- Minningarorð Skelkurin av hesi vanlukku kom heilt til Danmarkar. Tað vóru nógvir mans úr Hósvík við Nólsoynni
Vit gjørdist ikki sørt skelkaðir tá ið Emil, bróður Herluf, ringdi til ein av okkum mánamorgun og segði, at nú var Herluf farin. Hann fór burtur úr okkara verð uttan pínu, sitandi hjá sær tað besta ha
Seinasta versið í sanginum eftir danska prestin, Fibiger ”Í ungdómi stóð mær verðin so ljós og lokkandi góð”, talaði til Bjarta og hjálpti honum ígjøgnum, tá ið Gud kallaði hann til umvendingar, 21 ár
Eg vil her nýta høvi at siga nøkur orð um Erling Bech, systkinabarnið, skyldmannin, sambróður og vin mín. Vit hava altíð kenst væl, við tað at vit hava verið nær í slekt. Men tað sanna samfelagið kom
Góða Ruth. Tómligt kennist tað, nú tú ikki ert ímillum okkum meira. Neyvan vardi tað okkum, at lívsleið tín skuldi gerast so stutt. Í oktober 2008 fekst tú staðfest krabbamein, fór til Danmarkar at sø
Leygardagin 28. februar 2009 andaðist mamma okkara 84 ára gomul. Ein megnar kvinna. Hevði saman við pápanum uppalt okkum 7 systkin, sum øll komu væl avstað. Pápin var sjómaður, fór avstað um várarnar
tekur konan Anna Katrina við. Tá ið Anna Katrina doyði í 1954, 83 ára gomul, skrivaði Maria Ejde minningarorð um hana, og segði millum annað: Við A.C. Djurhuus er farin ein av mætastu kvinnum Føroya. Katrina
