Tað sigur Rigmor Dam, landsstýriskvinna. Hon vísir á, at tey hátíðarhalda nýggja árið heima við hús her í Havn, eta ein betri bita saman við familju og kanska onkrum vinfólkum. Um tað viðrar, savnast grannalagið

greiddi frá mongum øðrum ferðum og vandaferðum, Theodor var fyri, sum er ov drúgvur at koma inn á her. Ein hugtakandi løta í fullsettu Smæruni – og Frits Johannesen er avbera góður frásøgumaður.

hybrid-bilarnir frá okkum hava verið serstakliga væl umtóktir, men menningin steðgar sjálvandi ikki her. Vetnisbilar eru okkara boð upp á eina grønari framtíð, og vit vilja fegin vísa føroyingum, hvussu

dystur eisini verið ímillum botnproppin í deildini, Team Klaksvík, og Neistan, ið er á fimta plássi. Her vóru neistamenn ávegis tí væntaða sigrinum í fyrra hálvleiki, tá ið teir fóru til hálvleiks á odda

Eingin vil seta seg í slíkan vanda at missa sína heilsu og førleikar, sigur Ljósmóðurfelagið. Trýst HER og les meiri um, hvussu hvat ljósmøðurnar halda um støðuna

at postprodusera NINA í heyst, verður Marie Søderberg aftur at síggja á DR-skránni í dramarøðini “Herrens veje”, sum Adam Price hevur skrivað og leikstjórnað. Hinir báðir høvuðsleikararnir eru menn. Danin

tú nú at prógva, at eisini í triðju og seinastu viðtaluni gjørdi kommunulæknin seg inn á kvinnuna. Her snýr ósemjan seg um, hvussu tað, sum læknin hevur skrivað í journalina hjá kvinnuni skal skiljast.

Høvdahúsuni, sum upprunaliga vórðu bygd í Lamba í 1804 og síðani róð til Fuglafjarðar og sett upp aftur her í 1838. Aftaná gongur leiðin til Bilasavnið, sum hevur gamlar bilar, knallertir og brandbilar – ein

at útbúgva seg, summi verða verandi, men tey, sum koma aftur, sleppa ikki aftur til Suðuroyar, tí her eru ongi størv til tey. – Tað vísir seg, at sama, hvussu góðar tíðirnar eru í Føroyum, sæst tað ikki

Arbeiðaraflokkurin hevur sent út 500.000 sms'ar til norðmenn um at fara at atkvøða fyri flokkinum. Her eru fýra ting, sum eru verd at vita um valið til norska tjóðartingið, Stórtingið. 1. Fáar hundrað atkvøður