mugu teir sjálvi vita. William Heinesen Hetta hugtakið ” at fúka aftur í aftur”, minnir meg um (tó ikki beinleiðis religiøsu), men so sera poetisku lýsingina, sum William Heinesen hevur sett seinast í seinasta [...] ”At vera ella ikki vera: tað er spurningurin” ("To be, or not to be: that is the question"), segði William Shakespear (”Ristispjótið”) (1564-1616) í ótømiliga sjónleikinum um Hamlet, prins úr Danmark. Hvør [...] ”einarnar” í landi okkara frá míni samtíð eitt nú: Jóannes Patursson, Victor Danielsen og Fischer Heinesen (sum allir settu sítt álit á Gud). Victor Danielsen Við tann frálíka minnisvarðan yvir Victor, sum

Paula Heinesen, og Gunnar Hoydal. Verk eftir rithøvundar, ið vórðu føddir um aldamótið, verða eisini lisin, til dømis eftir Martin Joensen, William Heinesen og Jørgen-Frantz Jacobsen. ­ William Heinesen [...] Jacobsen eru teir kendastu føroysku høvundarnir í Danmark. Fyri ein dana er málið hjá Jørgen-Frantz og William so "blomstrandi", tað er ótrúliga vakurt og tað gevur okkum dønum eina nýggja fatan av donskum. Teirra

seg sum heild frá í tekstinum, ið sum heild er merktur av hollu listsøguligu vitan hansara. William Heinesen, Bárður Jákupsson, Gunnar Hoydal og Finn Terman Frederiksen hava allir viðgjørt listina hjá [...] rættiliga leingi í senn, um vit skulu trúgva tjóðarskøldum sum Jørgen-Frantz Jacobsen, Williami Heinesen og Regini Dahl..”, tí teir minna meg um niðurlátandi jovialkoloniala tónan í fleiri tekstum, sum

»Skitsur og tekningar« sum eru frá 10 teimum síðstu arbeiðunum. Inngangurin er eftir William Heinesen. Maud Heinesen hevur umsett til enskt og Magnus Dam Jacobsen til føroyslt. ? Bókin er prentað í 500

er samstundis grundarlag fyri nýggjum lagi. Heiti á hvørjum satsi eru tikin úr yrkingini hjá William Heinesen, »vinteren tænder sine blus på vore bjerge«. Verkið er ognað vinmanninum Jóhannesi Andreasen [...] Róa Paturssyni og Eitt ljós er kveikt hevur sama heitið sum inngangurin í skaldsøguni hjá Williami Heinesen, Móðir Sjeystjørna. Sunleif Rasmussen hevur eisini fingið nøkur heiðurstekin. Í 1992 fekk hann

Færøerne er der sket en uvikling, der trækker i samme retning. Lad mig tage et litterært eksempel. William Heinesen har været meget mere populær som forfatter blandt danskere end blandt færinger. Jeg mener at [...] hver mands eje lige som TV og computere, ja så vil ganske enkelt ikke opfattes som besynderlige William Heinesen-figurer mere! Eminent skønlitteratur, men det er bare ikke os. Vi er moderne med alle de faciliteter [...] vide hvorfor. Det er fordi det færøske samfund, således som det mesterligt bliver beskrevet hos Heinesen, i vidt omfang er i overensstemmelse med det billede af Færøerne, som danske embedsmænd gennem tiderne

at ein maður er ein maður. Og tað gekk eisini – báðir partar vóru nøgdir. Í einum brævi, sum William Heinesen skrivar til Jørgen-Frantz Jacobsen fyri 90 árum síðan, umrøður hann tað monstrøsa brævið “K [...] siglingina og hagreiðingina í ókomnum døgum. Rasmus var langabbi Regin, og í einum brævi til William Heinesen í 1929 skrivar Jørgen-Frantz Jacobsen soleiðis: “Selv i Rasmus på Glibres bukolisk vegeternerende [...] heldur onki. Føroysk vinnumentan hevur í stóran mun fylgt gongdini í streymtalvuni hjá Fischeri Heinesen, men nú tykist bjálkin í meritokratinum tó so høgur, at skjálvtarnir fækkast. Viðurskiftini eru

hetta hús hjá bret­ska konslinum í Føroyum, sum í mæti vildi kappast við sjálvan amtmannin. William Heinesen hevur skrivað eina stuttsøgu um hesi hús, sum hann minnist sum eitt slott. Hann greiðir frá [...] sunnudagar at hyggja eftir, hvussu tað gekk við arbeiðinum og vóru púra ovfarin hesum stórbara húsi. William skrivar m.a : “En skøn bygning, så enkel og stor, beklædt med fine årede træsorter på kryds og tværs

var eisini ein stovn­ari av Havnar Sjúkra­kassa í 1886, og hann var í fyrstu nevndini. Ættin William Heinesen skrivar í ikki prentaðari lýsing av sínum ættarfólki, at »M.C. Restorffs yngste Datter Henriette [...] mell­em Ægtefællerne har ikke været uligt det mellem gl. Restorf og hans Kone.« Um hana skrivar William m.a.: »Hun synede ikki meget ved siden af sin Mand, som hun i enhver henseende føjede sig efter.

Fyri eina røð sum hesa er tað um­ráðandi at hava góðar keldur. Ópren­tað tilfar hjá William Heine­sen hevur verið ein einastandandi kelda. Men frásøgnin hjá mammu hansara, Caroline, hevur eisini ver­ið [...] nu, stod ved den ene væg og ovenover hang det billede af skytsenglen, som senere altid hang over Williams seng, da han var lille. Udenfor huset var der en lille have med stikkelsbærbuske og kun ét træ,