ábyrgd og fullan kostnað av landi okkara. Tað er eingin heimsins tjóð ella ríki, sum forðar okkum tað. Tí er tað so eyðmýkjandi fyri tjóð okkara, at ávís fólk alla tíðina júka upp í saman, at danir og Nyrup

størri týdning, enn so manga aðrastaðni. ? Onga aðrastaðni hevur slíkt hús so stóran týdning fyri eina tjóð, metir Ólavur. ? Lyndið er ov mikið merkt av, at vit eru føroyingar, og tí má tað ikki vera nakað

grundgevingar í sjálvstýrismálinum. Tað er ein erlig søk at vera ímóti, at føroyingar gerast sjálvstøðug tjóð. Um ein vil vera partur av danska ríkinum og lata ábyrgdina og evsta valdið liggja í Danmark ? ja

komið seinni. Tað vil siga, at um tú atkvøðir JA tann 26 mai, yvirliva vit sum tjóð. Atkvøðir tú NEI, doyggja vit sum tjóð.

stendur yvir fyri at taka endaliga avgerð, um vit skulu arbeiða fram ímóti at gerðast sjálvstøðug tjóð, torir ein ikki at føra tað út í lívið? Um sjálvstýrisfólk hava so lætt við at skifta meining, so

fyri at fáa staðfest júst hesi rættindi? ? Og er tað ikki so, at sambært altjóða reglum hevur ein tjóð, óskerda rættin til tilfeingið í landinum, eisini undirgrundini, og at hesin rættur er tengdur at

. Í Føroyum sleppa hesi, tryggja í føstum størvum, væl frá at flenna burtur møguleikar okkara sum tjóð uttan hjálpt av donskum mutri. Støðan er óneyðuga so, tí at sambandsflokkarnar higartil hava nokta

vón og góðkendi ímóti vilja landsstýrisins sáttmálan sum galdandi fyri Føroyar, so at vit nú eru ein tjóð hvørs mál onga altjóða viðurkenning hevur. Tá ið hetta ber til, er einki til hindurs fyri, at tað [...] vit uttan fíggjarligt tvingsl kunnu avgera, um vit vilja taka við teimum møguleikum, frælsi gevur tjóð okkara. Fólkaítakið fyri tjóðfundi átalar, at danska stjórnin roynir at forða okkum at taka støðu

stjórnin, at føroyingar eru serstøk tjóð, og hava tey rættindi, tað hevur við sær ? ja ella nei! Og forsætisráðharrin segði nei! Hann noktaði. Føroyingar eru ikki tjóð, segði hann. Føroyingar eru ein samrunnin [...] kravdi landsstýrið at fáa at vita, um stjórnin yvirhøvur góðtók, at landsstýrið umboðaði eina serstaka tjóð. Kravið komst av, at framferðin hjá stjórnini í fleiri málum bar boð um, at stjórnin ikki góðtók henda

eru hini og teirra ávirkan á okkum, sum skapar lív okkara. Vit trúgva uppá okkum sjálv sum fólk, sum tjóð. Vit eru ikki bangin fyri at fara í samstarv við onnur, tí vit trúgva uppá, at vit eru búgvin til