dystinum høvdu havt sínar møguleikar. Men hvussu var tað nú við marginalunum. 11 minuttir fyri leiklok fullur teir aftur til toftamenn. Øssur Jacobsen hevði bóltin í vinstra brotsteigarhorni. Hann dróg eitt
Fjarðará og Svínagjógv. Og ikki at gloyma Løkin, ið ruddi sær slóð gjøgnum mýruna fram við húsunum. Fullur av kombikkum, klípum og állum. Og so fjøllini: Reyðafellstindur, Halgafelli, Skorarnar og Skálafjall
Hetta hendi stutt fyri vikuskiftið. Hjalti veit at siga, at Christian í Grótinum er um at verða fullur, og tvey onnur føroysk skip, Tróndur í Gøtu og Krúnborg, sum eisini hava verið á svartkjaftaveiði
var heldur ikki koyrandi til Funnings ella til Gjáar tann vegin. Løgreglan sigur, at treylarin var fullur, so tað var eitt størri arbeiði at fáa hann upp aftur. Men ein gravkúgv kom úr Kollafirði, og tað
miðbý við ongum skúlabørnum og teir hildu, at tað var við at skapa nógv lív í býnum, at hann var fullur av skúlabørnum um dagarnar. Harafturat førdu býráðslimir fram, at verður allur skúlin miðsavnaður
fyrsta barnið, sum varð grivið í nýggja kirkjugarðinum í Oyndarfirði. Nú er kirkjugarðurin við at vera fullur. Vit sita og minnast í kirkjuni stutt eftir vanlukkuna fjórða jóladag, har teir báðir ungu vinmenninir
um tann góða læraran Leif. Leif kom til okkara sum eitt frískligt lot uttanífrá. Ein ungur maður fullur av lívi, hugsjónum og íblástri. Hann lærdi meg danskar bókmentir, soleiðis at teir sum síðani royndu
og Christian í Grótinum ligið í Norðhavnini og landað. Eisini liggur avskipingarbátur um at vera fullur, og ein kemur afturat. So kanska eini 3.000 tons av sild og makreli eru farin úr Norðhavnini, áðrenn
greiða honum frá, at orsøkin til, at postbilurin fekk boð um at venda við aftur,var, at hann var fullur av øðrum farmi, sum onki hevði við post at gera. Ein kona, sum var limur í Føroya Arbeiðarafelag
Í gjár hevði løgreglan nógv stríð av einum sjómanni, sum var so fullur, at hann var ikki grannhavandi. Hann skuldi við Bygdaleiðum úr Havn inn í Eysturoy, har hann skuldi mynstra við skipi, men longu á [...] longu fingið nokk og setti hann av. Tá varð løgreglan boðsend, tí fólk mettu, at maðurin var so fullur, at hann kláraði seg ikki sjálvur. Løgreglan kom eftir honum og tók hann upp, men best sum hann sat