Undirgrundarsøga Halgir Winther Poulsen -Hvussu byrjaði tað? Hendan spurningin bað blaðstjórin meg siga nøkur orð um til eitt ?oljublað?, hann hevði ætlanir um at geva út sum serblað til Sosialin í tilevni

ímóti sagnunum og tænastuni, sigur Jónas Stórá, sum hevur stovnað fyritøkuna saman við Regini Winther Poulsen. Fyrsta skeltið við ljóðfílu er undir gamla kommunuskúlanum, undir liðini á kunningarskeltinum

Pauli Joensen, rektari á Fróðskaparsetrinum, Ólavur Ellefsen, stjóri á Simprentis, og Kristianna Winther Poulsen, forkvinna í javnstøðunevndini. Orðstýrari verður Sjúrður Skaale. Fundurin byrjar við, at nøkur

vindeygu. Guðrið Poulsen, keramikari, FØ Trivnaðurin hjá listafólki í Tórshavnar Kommunu, framtíðar mál Jógvan Arge, formaður í mentunarnevndini, FØ Gestaatelier í Klaksvík? Dávur Winther, mentunarstjóri

Kristianna Winther Poulsen, Javnaðarflokkurin, vildi hava at vita hvussu tað gongur við teimum langtíðarætlanum, sum skulu gerast fyri at verja kvinnur móti harðskapi. Eyðgunn Samuelsen, landsstýriskvinna [...] fokus er farin frá at hjálpa ofrinum til at heldur kanna, hví harðskapsmaðurin sló. Kristianna Winther Poulsen segði, at hetta er ein heimsumfatandi trupulleiki og sjálvandi skal ein ikki gloyma ofrini og

politisku flokkarnar luttaka Aibritt Á Plógv (A), Jóna Mortensen (B), Rigmor Dam (C), Kristianna Winther Poulsen (D), Margretha Nónklett (E) og Sunneva Háberg Eysturstein (F). Tað verður Bergtóra Høgnadóttir

við slíkum vegum, eisini fara at halda fyri Hvítanesvegin. Hoyvík 26. september 1997 Mortan Winther Poulsen

nakað munagott við hesa vandaleiðina, áðrenn fólkaskaði hendir. Hoyvík 31. august 1999 Mortan Winther Poulsen

Katrin Petersen, Bjørt Samuelsen, Meinhard Jensen, Tórður Jóansson, Inga Poulsen Dam, Símun Absalonsen, Kristianna Winther Poulsen og til seinast Heini í Skorini og Páll Holm Johannesen, sum eisini hava

Halgir Winther Poulsen Vert kundi tí verið at hugt eitt sindur at støðuni gjøgnum løgfrøðiligar brillur. Tann bíbilska partin av tjakinum haldi eg meg ikki til at siga so nógv um uttan tað, at tá vit vóru