landoddar. Tórhavnar kommuna skal vera fevnandi og rúmlig soleiðis, at børn, vaksin, ung sum eldri her kunnu liva, mennast, skapa og samvirka – okkum øllum til felags gagns. Komandi býráð hevur sett sær

spennandi uppgáva, sum hann sær fram til. - Eg bleiv spurdur um at stilla upp av fólkafloksfelagnum her norði. Tá eg so hevði tikið avgerðina um at stilla upp, so setti eg mær fyri, at hetta skuldi ikki

er dýr, eisini hjá Bústøðum, og tí er sera trupult at fáa leiguprísirnar niður á ynskiligt støði. Her eiga allar kreftir til verka at finna loysn. Kommunurnar hava fingið loyvi at selja grundøki og bygningar

slíkar myndir í tali. Snorri Brend vísir á, at hetta er ein bók, sum lýsir Norðdepil og tað fólkið, ið her býr. Sjálvandi verður hugt nakað aftur í tíðina, og ein lýsing er av fyrsta niðursetumanninum, Poul

sjálvandi av einum slíkum tilboði og eru fegin um at sleppa at vísa honum, hvussu umstøðurnar eru her í Føroyum, sigur hann. Svein Arne Hansen hevur víst seg sum ein forsprákara fyri umstøðunum hjá smáu

ð fram um øll hini seinastu árini. - Nei vit ræðast ikki hesa uppgávuna. EB/Streymur var á vitjan her sunnudagin og tá vunnu vit. Vit vóru eisini omaná tað mesta av dystinum - so nei - vit ræðast ikki

boð í tvey ting, Fólk­a­ting­ið og ES-ting­ið. Men tað eru ong­an­tíð somu fólk í báð­um ting­u­num. Her kundi okk­ara pol­it­iska skip­an kanska lært nak­að...

stríðsspurningar. - Kjakini um átrúnað eru elligomul, men tey eru framvegis aktuell, serliga í Føroyum, tí her hevur Kristindómurin stóra ávirkan á samfelagið og politikkin. Men tað er sjáldan, at vit hoyra nakað

Jógvan á Lakjuni løgtingsmaður Stykkið eitur “Ein handil hvørvur” og er skrivað miðskeiðis í 80-árunum. Her lýsir Hanus ein handil í útjaðaranum í Havn, sum má dvína í harðari kapping við teir stóru handlarnar

norðurlendsku brøðratjóð. Vit halda vanliga, at vit liva í einum vælútbúnum, modernaðum parti av heiminum. Her er friðarligt og gott at verða, og samfelagið er opið og demokratiskt. Men hendingin í Noregi fríggjadagin