ein ávísan mun var við at detta aftur í tað gamla at rópa hart um loysing-og so onki meir. - Eg vil ávara staðiliga ímóti at rópa ov hart ímóti at rópa ov hart um loysing, tí tað styggir veljaran langt burtur [...] - Í Tjóðveldinum skulu vit ikki rópa ov hart um loysing. Sjúrður Skaale er valevni hjá Tjóðveldinum, helst bæði til fólkatingsvalið og til løgtingsvalið. Men á eykaflokstingi sunnudagin um fólkatingsvalið [...] tjóðveldisfólk at klóra sær í nakkanum. Tá ið hann tók orðið ávaraði hann staðiliga Tjóðveldið ímóti at rópa ov hart um loysing. Hann helt, at tað kundi tykjast sum eitt rættiliga álopskent herróp at tosa um
at útvega Tjóðpallinum sømiligar húsaumstøður. Tað er ikki hent. Rakstrarjáttanin er heldur onki at rópa hurrá fyri longur, og tí stríðist Tjóðpallurin eitt áhaldandi stríð fyri ikki at bløða út. Fólkið
ikki bara fyri havnarfólk. Almennu Føroyar kring landið Almennu Føroyar - tað, vit í gerandistalu rópa “Landið” - hoyra ikki bara heima í Havn. “Landið” hoyrir heima kring landið! Seinastu árini eru nakrir
smáar ella stórar tjóðir, - tað finnast bara tjóðir.” Eitt nógv brúkt orð í tíðini er tað, sum bretar rópa “nation building” – tjóðarbygging ella tjóðarlaðing. Oftast verður hetta brúkt um tjóðarlaðing í einum
miðvíst til verka Fyrst vóru tjóvarnir á vitjan í NB-handilinum ella hjá Brogaard, sum vestmenningar rópa handilin. Har hava tjóvarnir fyrst brotið eitt gamalt pengaskáp upp, men til fánýtis, tí tað pengaskápið
Adina Petrea og rumensku landsfelagar hennara vóru heilt stóra orsøkin til, at Tjaldur í vár kundi rópa seg føroyameistara í kvinnuhondbólti. Meistaraheitið var tað fyrsta hjá felagnum, og hetta var úrslit
men í báðum førum vendi Stjørnan uppgerðini, soleiðis at tær við tveimum sigrum á rað kortini kundu rópa seg føroyameistarar. Dysturin í Klaksvík í dag byrjar klokkan 15, og verða tað Andreas F. Hansen og
víst, at tit eru best í øllum landinum Hon staðfesti, at nógvir áskoðarar eru til dystirnar og øll rópa á liðið. - Tað er sum at hava ein leikara afturat á liðnum og tit hava mangan hjálpt okkum, tá ið
?Tað er næstan skomm at vera vágbingur í hesum døgum. Vit rópa áhaldandi um hjálp, og tá, ið vit einaferð fáa hana, sigur býráðið nei takk, og eftir stendir fólki. Tað er mikudag seinnapart, og vit eru
kalla aðrar »gleðisgentur«, at vilja leggja starvsfelagar inn á psykiatriskar deildir, at sita og rópa eftir røðarum niðri frá tingsalinum, tað hoyrir ikki heima í einum parlamenti. Í hvussu so er ikki