tað hugskot at spyrja okkara prestar um at hava tvær Gudstænastur sunnu- og halgidagar, eina fyrrapart og eina seinnapart. Tað gjørdu prestarnir við gleði. Nevndu prestar vóru eisini trúgvir at koma til

regntunga nettakið í Klaksvíks málinum, og tað var nóg mikið fyri atgongumerkið út um landoddarnar. Prestar og læknar Men fyri tey, sum vóru á Tórsvølli ólavsøkudag í 2001, fer finalan altíð at verða rist [...] komast við tiltikna fótbóltsdystin, sum fyrst í seksti árunum var á ólavsøku ímillum læknar og prestar. Hóast tað eru úti við fjøruti ár síðani, at tann dysturin var á ólavsøkuskránni, so hevur hann síðani

yvir frálæruna, sum hevur megnað at varðveitt trúgv næminganna? Hví ikki vitjað samkomur, kirkjur, prestar, samkomuleiðarar, sunnudagsskúlalærarar, foreldur v.m. og fregnast um, hvussu til hevur borið at

tann “innara múrin”, sóknarpresturin í Leirum, longu hevur sprongt rivur í “sín” múr – og at aðrir prestar t.d. Marjun Bæk hava sagt og skrivað tað sama, meðan aðrir bíða “eitt sindur”... Til ber at lesa

gomlu tjóðarhátíð við fremmandum siðum, sigur Jenis av Rana. Hann vísir á, at á ólavsøkan ganga prestar, løgtingslimir, landsstýrisfólk og embætisfólk í skrúðgongu ímillum Løgtingið og Havnar Kirkju. -

var missiónsmaður – har hann var og hvar hann var . Hann segði fleiri ferðir smílandi, at tá ið prestar og onnur fólk søgdu við hann, at tað hevði verið nógv lættari hjá honum at verið prestur, um hann

fyri útbúnum fólki sum í okkara tíð. Kortini verður tað eitt nú í hesum døgum kjakast um, um okkara prestar í fólkakirkjuni, skulu vera stinnir í latíni, sum meginparturin av trúarlæru kirkjunnar upprunaliga

fyri kristnanini av Føroyum varð um vikuskiftið hildið við gudstænastum kring landið, har føroyskir prestar, Føroya bispur og danskir biskupar høvdu gudstænasturnar. Sum miðlarnir farnu vikurnar hava gjørt

rúmaðu bæði málningalist, tónleik og byggilist, og nógv av teimum størstu skøldunum vóru eisini prestar. Og hvør lítil kirkja, ella stovnur undir kirkjuni, varð vígdur, antin av presti ella bispi. ?Men

nøvn. i Eisini Bjarni Bæk, dómpróstur, sigur, at tað eru færri og færri umbønir um ?óvanlig? nøvn. Prestar kunnu undir virkandi lóg ikki bara doypa eitt barn tað navn, ið teir hava hug til, tá hetta er at