kombinerast við Klaksvíkina tá Norðoyatunnilin er komin. Men taka vit so Vágarnar og vestursíðina á Streymoynni kundi tað veri ein fín skipan við teimum 4 læknunum. Koma vit inná til-búgvingarætlanina fyri [...] arbeiðsmarknaðinum, ikki so frægt sum semju innanhýsis hava teir duga at funnið. Vit uttan fyri Havnina koma at fáa tað nógv verri við hesi skipan, vit koma ongantíð at síggja handan ?rullandi? læknan, hann [...] uttan svørðslag at vit lata okkum hetta linda. Trúgvi heldur ikki at landstýrismaðurin fær uppbakning fyri hesum, hvørki í sínum nærumhvørvi í norðstreymoy, ella millum tingmenn. Vit skula eisini liva uttan
kunnu njóta vakra útsýnið vestureftir. - Vit mugu eisini taka hensyn til tann sosiala partin. Tað er ikki neyðugt hjá fólki at skunda sær avstað aftur, tá tey hava keypt tað sum tey skulu. - Hetta veit eg [...] førum merkti hetta aftur, at tey máttu koyra allan vegin til Klaksvíkar. - Eg skilti tá, og hoyri tað enn, at fólk hava longst eftir einum handli í bygdini. Tað er ov langt at koyra 16 kilometrar hvønn vegin [...] systir ein mann við góðum hugflogi – Niclas Hera í Klaksvík. Tey hava tosað nógv saman, og hann hevur eisini verið arbeiðsgevari hennara, tá hon áður arbeiddi á bensinstøð í Klaksvík. Í handlinum á Viðareiði
ein heilt serligan dám, tá ið Sasja eftir at hava skrivað í mong ár, sigur: Eg havi ikki sagt tær tað mest umráðandi – eg skal hava smá. Nú skrivaði eg hesi orðini – eg skal hava smá, - og eg havi hug at [...] Tann siðbundna samrøðan er – skilja vit seinni – ein keta av einarøðum. Soleiðis liggur landið: Volodja ger hertænastu. Hann eri í kríggi. Sasja situr heima við hús og bíðar, og henni leingist. Og tey [...] at barninum, vekur undran. Tá ið so Volodja byrjar sítt næsta bræv soleiðis, er vantandi samskiftið ein týðuligur veruleiki: Sasjenka mín! Sum tað gjørdist fjálgt og gott, tá eg skrivaði navnið á tær í
politikki. Vit stríðast um, hvar skúlar skulu byggjast, og gloyma, hvat teir skulu brúkast til. Vit stríðast um, hvussu nógvar kommunur vit skulu hava, og gloyma, hvat endamálið er við kommunum o.s.fr. Vit stríðast [...] til lumma Vit senda rokningar frá vinstra lumma, yvir í høgra lumma, og senda so aðrar rokningar frá høgra lumma yvir í vinstra lumma. Og tað kalla vit ”at loysa trupulleikar.” Tíverri hava vit nógv dømi [...] við eini sethúsaskuld, sum man vera eina millión hægri, enn tá tú býrt á bygd. Tað eru fyrimunir og tað eru vansar, men til alla lukku, velja vit sjálvi. Eg velji sjálvur, um eg vil ferðast nógv og skylda
politikki. Vit stríðast um, hvar skúlar skulu byggjast, og gloyma, hvat teir skulu brúkast til. Vit stríðast um, hvussu nógvar kommunur vit skulu hava, og gloyma, hvat endamálið er við kommunum o.s.fr. Vit stríðast [...] til lumma Vit senda rokningar frá vinstra lumma, yvir í høgra lumma, og senda so aðrar rokningar frá høgra lumma yvir í vinstra lumma. Og tað kalla vit ”at loysa trupulleikar.” Tíverri hava vit nógv dømi [...] fyri føroyskan politikk er, at vit viðgera ofta smálutirnar og ikki tann yvirskipaða politikkin. Síggja vit ein lítlan trupulleika í einum størri samanhangi, so gera vit alt, fyri at loysa henda lítla
pep-talk til limafjøldina í Føroya Arbeiðarafelag. ? Vit verkafólk vita, hvussu leikur fer, tá tey lægstløntu krevja betri sømdir og lønarbata; tá eru ongantíð ráð til nakað, og vinnulívið gremur seg um [...] og ikki hava ráð til hús, mat og klæði, meðan ein er mitt í lívinum? Fullveldið Føroyar slapp heldur ikki snikkaleyst hesuferð. Ítøkiligi spurningur Ingeborgar í statsrættarhøpi var, um vit skulu ofra [...] verkafólk, tí tá verður sagt, at fer lønin upp, mugu fiskaprísirnir niður, segði forkvinnan í Føroya Arbeiðarafelag. Í hesum sambandi vísti hon á, at fiskaprísirnir í roynd og veru, á ongum sinni hava verið so
tey hava upplivað hetta sama. Hans Jákup er sjálvur eitt teirra: - Hetta var ein dag í september mánaði fyri nøkrum árum síðani. Tá endaði eg mitt í einum stórum omanlopi, meðan eg var á veg til hús. Tað [...] Viðareiði og Hvannasund. Bara ta lítlu løtuna, vit hitta borgarstjóran á Viðareiði á hesum vegnum, fara bilar í hópatali súsandi framvið okkum. Fólkið á Viðareiði hava ikki annan veg fyri at sleppa til umheimin [...] eitt sera gott tol tey seinastu árini. Tey hava bíðað og bíðað eftir eini loysn og at givin vallyfti verða sett í verk. Ein glotti hómaðist kortini herfyri, tá stóra Samferðsluætlanin varð løgd fram. Sambært
heima í styttri tíð. Hesum hava arbeiðsgevararnir sjálvsagt eisini ágóða av – at børnini hava færri sjúkradagar. Tað er ein stressfakorur fyri alla familjuna, tá børnini hava sjúkradagar og foreldrini kenna [...] Men vit eiga at hava førleika til at byggja brúgv millum øll sjónarmiðini frá vikuskiftinum: longri barsilshvíld, trivnaðurin hjá familjunum, javnstøðu og fyrilit fyri arbeiðsmarknaðinum og loysn av s [...] onkur ónøgdur. Fleiri okkara minnast kanska eisini kegl á morgni við hús, um hvør nú skal vera heima hjá sjúka barninum, tí bæði hava ovmikið um oyruni á arbeiðinum. Í kjakinum um longt barnburðarfarloyvi
framvegis spæla, tá hon var farin upp um tey 75! - Ja, eg minnist væl, tá eg spældi fyrstu ferð í kirkjuni í Árnafirði, henda eina sunnudagin í mars mánaði í 1947. - Eg var jú ikki meiri enn 13 ár tá. Eg meini [...] enn so nógv brúktu løgini: “Jesus, dine dybe vunder” og “Jesus, din søde forening at smage”. - Tá sungu vit á donskum. Eg helt at teir vóru nokkso sverir at spæla, men tað gekk, hóast eg var rættiliga nervøs [...] ringum huga. - Eg havi fingið sera góðan stuðul heimanífrá. Hóast vit fingu børn, høvdu handil, høvdu kríatúr og maðurin var sjúkur, so ótu vit kortini altíð døgurða sunnudag!, sigur hon brosandi. Í góðari
burtur, tók hann harðliga í hana og helt hondini at lærinum, til vit komu fram. Tá fóru vit at hugsa, hvat vit høvdu rótað okkum út í, vit kendu slett ikki hesi fólkini. ##med9## Kring Tjernobyl er eitt [...] ikki, hví vit skuldu úr klæðunum. Eg hugsaði " hvat ólukkan vil hann nú ?" Tá vit spurdu Kirill, hvat tað skuldi vera gott fyri, fór hann at smílast og segði, at vit vóru við eina á, og vit skuldu tvørturum [...] skuldu teir hava við. Túrurin fór at taka fýra dagar. - Eg visti, at alt, sum eg skuldi hava við mær inn í sonuna, skuldi ikki við mær út aftur. So vit fóru at keypa klæðir og annað at hava við okkum, sum