gfarið glíður smidliga niður millum skýggini vestan fyri Vágoynna, og lívliga frásøgnin ger, at lesarin kennir tað, sum hann er við umborð á flogfarinum. Sum lesari kennir tú næstan vanligu ristingarnar

loyniorð á, so tá fáa einans gjaldandi haldarar møguleika at lesa alt blaðið. Lýsingar eru, sum lesarin sær, ikki enn komnar á netið. Men tær koma seinni. Sosialurin metur internetið so týdningarmikið

kaldar. Hóska sera væl at frysta. Mín besta uppskrift er nýggjur teigur í Vikuskiftis Sosialinum, har lesarin kann senda okkum sína bestu uppskrift, saman við mynd av rættinum og navni á kokkinum. Øll sløg av

New York Times liggja nógvir tímar av fyrireikingararbeiði frá Visit Faroe Islands, og tað leggur lesarin jú ikki merki til. Starvsfólk har arbeiða dagliga við at fáa útlendskar miðlar at vitja og skriva

nógv annað, ein torfør uppgáva. Sjálvandi avger teknarin hvat og hvønn og hvussu hann teknar, men lesarin/veljarin og fjølmiðlarnir hjálpa eisini væl til. Einaferð í tíðini, fyrst í hesum 10-áraskeiðnum [...] Men tað kann koma. Vit skulu jú øll venjast við tey nýggju andlitini. Ikki bara Óli P., men eisini lesarin/hyggjarin. Tú kanst spyrja, hvussu eydnast tað so Óla P. at vera stuttligur og samstundis at gera

tørvum, síni trá eftir at sæta sær sjálvum, sínum kravi um leskiliga njóting, bjóðar ættini av. Lesarin kann nú festa einstøk andlit at hesum nýggju maktum. Kristian Kristiansen umboðar sjálvsagt kapitalin [...] ein rein formalitet ella eitt eiti. Fiskimenninir sum heild hætta sær ikki at brúka henda rætt, og lesarin heldur seg vita, at gjørdu teir tað, hevði tað fingið avleiðingar fyri teir. Ein annar spurningur [...] Fiskimonnum og Tað lýsir á landi eru myndaðir við somu styrki, men ikki fáir eru teknaðir soleiðis, at lesarin heldur seg kenna teir, og teir taka búgv í eins huga. Tann lívsglaða Sára, sum líkasum ikki rúmast

Fyri at vaksa um áhugan hjá føroyskum børnum og ungum at lesa, mugu vit hava fleiri bókmentir, har lesarin finnur seg sjálvan aftur, har veruleikin er til staðar, har rúm er fyri samtíðini við øllum hennara

tann stóra sensatiónin ella skandalan, ið eru tey góðu tíðindini, ið vanligi lesarin heldur vera spennandi. Og vanligi lesarin er ein stórur partur av málbólki okkara eins og smalri bólkar við ymiskum s

jørð – og við síni mjúku rødd og sínum meinfýsni fær hvønn sum nærkast at fána burtur – gloymir lesarin ikki. Í savninum er ein kvinna umboðað, Edith Wharton (1862-1937) úr New York. Hennara søga – Seinni

einum manni frá Sea Shepherd. Í hvussu er stóð navnið á felagsskapinum á rygginum hjá manninum. Lesarin tók fleiri myndir av manninum, men tá hann ætlaði at tosa við hann, fór hann avstað. Sum sæst á myndini