lærarar. Glaður var eg, tá Annika Højgaard ringdi og segdi – ógvuliga beskeðin - at hon kundi hugsa sær at undirvíst. Hon hevur verið drívkraftin og er tað enn. Brandur Øssurson var eisini við líka til hann

hennara hjálp og stuðul, so vart tú neyvan komin so langt, sum tú ert komin ídag. Hon er heimsins besta mamma og hevur hon altíð tikið familjuna framum alt annað. Takk fyri tað mamma. Við hesum orðum vilja

kvinna, Hanna, biður Gud geva sær ein son, so skal hon geva Gudi hann aftur. Hanna varð bønhoyrd, fekk sonin Sámuel, og gav Harranum hann aftur, sum hon hevði lovað. Sámuel vaks tí upp í tabernaklinum hjá

at arbeitt við. Játtanin til grunnin er hækkað nakað seinastu árin, men eg eri fullgreiður yvir, at hon ikki er nóg høg, sigur mentamálaráðharrin, sum kortini ikki kann lova grunninum nakran munandi bata [...] eins og øll onnur, sum bíða eftur pengum. - Vit hava eina lóg um Tjóðpall Føroya, og sjálvandi skal hon fylgjast upp. Eg vænti, at játtanin til Tjóðpallin fer at kvinkast uppeftir, men nær tað verður, fái

okkara løgmenn á, at enn er Heimastýrislógin í gildi og henni hava teir at rætta seg eftir soleingi hon er galdandi. Í § 5 í heis Heimastýrislóg stendur: »Føroyska heimaræðið er avmarkað av teimum til einahvørja [...] so kanska er hjálpin til harrarnar Kalsberg og Hoydal ikki so langt burtur. Sum ikki einaferð, skal hon koma úr landsuðri. At okkara løgmaður skal lata seg dragsa og trýsta av einum alsamt meira desperatum

stórbýin?. Ongum hevur komið til hugs at seta spurnartekin við hesa sjálvsøgdu mynd, enn minni kanna um hon hevur hald í veruleikanum. Men nú í málið fyri fyrstu ferð er kannað er ?sannleikin? vendur á høvdið [...] hvat rørir seg millum ungfólk á Álandi. Hetta varð fjórðu ferð kanningin varð gjørd, men fyrstu ferð hon varð løgd soleiðis til rættis, at til bar at sundurgreina munirnar millum ymiskar partar av oyggjunum

samtykt« ENDURGEVINGAR: Høgni Hoydal: »Ein orsøk til at danska stjórnin fer fram, sum hon ger í løtuni, er, at hon veit, at ósemja er í Føroyum« »Føroyingar eru ikki biddarar og nassarar. Danir hava fingið

samtykt« ENDURGEVINGAR: Høgni Hoydal: »Ein orsøk til at danska stjórnin fer fram, sum hon ger í løtuni, er, at hon veit, at ósemja er í Føroyum« »Føroyingar eru ikki biddarar og nassarar. Danir hava fingið

samtykt« ENDURGEVINGAR: Høgni Hoydal: »Ein orsøk til at danska stjórnin fer fram, sum hon ger í løtuni, er, at hon veit, at ósemja er í Føroyum« »Føroyingar eru ikki biddarar og nassarar. Danir hava fingið

samtykt« ENDURGEVINGAR: Høgni Hoydal: »Ein orsøk til at danska stjórnin fer fram, sum hon ger í løtuni, er, at hon veit, at ósemja er í Føroyum« »Føroyingar eru ikki biddarar og nassarar. Danir hava fingið