tann 9. oktober fekk eg eini loynilig radioboð við tølunum 500 og 600. Tað fyrra talið var loyniorð okkara fyri Che. Tað seinna talið merkti deyði. Tá eg segði Che, hvørji boð eg hevði fingið, svaraði hann:
fremstu sessum, so hava tær ungu mammurnar tað torført í Finnlandi. - Eg veit um tríggjar gentur í okkara aldri, sum eiga børn, og hava tær tað ofta torført, og verða tær baktalaðar. Ofta fara tær úr skúlanum
húsunum. Men hesaferð liggja húsini oman fyri havyvirflatuna, og tað hevur ikki verið nøkur vatnflóð í okkara grannalagi, so er nakað hent, er tað ein trægrein móti einum vindeygað ella á takið. Annað skuldi
avbalanseraðir. Undan dystinum gingu vit út á sjálvan vøllin, og hann var heilt fantastiskur. Eingin okkara hevði spælt á so góðum vølli áður, og tað var enn ein motivatiónsfaktorur, greiðir Jóannes Jakobsen
pengar, eru kvinnur tó enn so gott sum ósjónligar. Men hesin spurningur verður eisini nógv umrøddur í okkara grannalondum, har kvinnur eisini eru fráverandi innan leiðslu og í nevndum í privata vinnulívinum
ongan tíð at etablera nakað veruligt trýst. Tá bólturin varð fluttur niðan, eydnaðist sjáldan hjá okkara at vinna næstu-bóltarnar, og tí høvdu vertirnir sera lætt við at spæla seg úr trýstinum. Einstakar
at leggja uppskot fram, eftir lokna freist. Óvanligt og óhoyrt í føroyskum politikki – men eftir okkara tykki ein gongd leið, sum vit vóna kann geva sitandi samgongu íblástur. Samstarv gongur báðar vegir
sum ein stóran trupulleika, um tíðindadeildin hjá Kringvarpinum kemur undir ein leiðara. - Tað var okkara ultimativa krav, fyri at vera við í breiðu semjuni í 2006 um Kringvarpið, at tíðindaredaktiónirnar
Náttúruverndarfelag sigur víðari í skrivi sínum, at felagið metir ?SEV-ætlanina at halda fram við tøku av okkara vøkru áum sum ómegd og boðan um tørvandi vitan og innlit í, at aðrir møguleikar eru at troyta ná
og einasti vegur fram er áhaldandi at upplýsa um fyribyrging. - Sjálvandi mugu vit hava tað álit á okkara kvinnum, at tær ikki ganga runt sum “umvandrandi sláturvirki” og bara vilja taka fosturtøku tá ið