sum mong eisini vita, stríðst við eina sálarsjúku, nevnd skisofreni ella hugklovningur, um tú vilt rópa tað so. - At skriva hevur verið eitt sera frígevandi amboð til at hjálpa mær at málbera tað, sum eg

bólkurin alla mannfjøldina upp á kók innan fyri nøkur fá sekund. Millum hvørt lag hoyrdist fólk tó rópa Easy Livin ella murra Lady in Black. - Oh, stop it, you guys, segði Hensley flennandi. Áhoyrararnir [...] var. Brádliga og uttan nakra presentering byrjaðu teir at spæla Easy Livin. Alt fór upp at hoppa og rópa, og tað var eitt lív. Tá so Hensley við einari langari intro byrjaði at spæla Lady in Black, byrjaði

royna vit at halda fast um. Enn eru tveir dystir eftir, og fyrr enn hesir eru leiktir, kunnu vit ikki rópa okkum fyri nakað sum helst. Sjálvandi hugsa vit eisini um gullið, men tað hevur verið málið í alt

merkir brotsspørk Og tað var eisini um reppið, at so varð. Í einum dysti, sum sjáldan var nakað at rópa hurrá fyri, hevði Italia sett gamla catanaccio-spælistílin í verk, og gjøgnum 120 minuttir vardu teir

seint, sum mánakvøldið var eisini ein spreinging í Stokkhólmi, og hesaferð var tað í býarpartinum, tey rópa Hässelby. Sambært Aftonbladet vil svenska løgreglan ikki gera viðmerkingar til handtøkuna í samband

ómetaliga týdningarmikið. - Endmálið hjá samgonguni er, at vit skulu standa á tingsins røðarapalli og rópa út í tóman heim. - Skamm fái tykkum fyri tað, men eg skal gera púra greitt, at hetta málið steðgar

byggja ein goymslubygning afturat vestan fyri handilin. Hendan goymslubygning fóru menn skjótt at rópa Ribarhús eftir einum av skipunum, sum førdu vøru til handilin. Fyrst í 1920?unum fór at ganga niður

Her eg standi er ein øgilig málageipan. Viðhaldsfólkini hjá Roma, fyri tað mesta av kallkynsslagnum, rópa ymisk óumsetilig ókvæmisorð eftir teimum á hinari síðuni av tjúkka glasmúrinum og milanesararnir svara

seinnapartstúrinum hjá airbussinum úr Vágum í gjór, gjørdist ein maður heldur ólátaður. Hann fór at rópa og reisti seg upp og vildi ikki seta seg niður aftur. Eitt ferðafólk loysti trupuleikan við at halda

pakkirúminum, har vrakingin eisini fer fram. Á plássinum hon stóð hendan dagin, Sosialurin vitjaði, rópa tey til stuttleikar í ”gásageiranum”, tí her er kanska nakað trongligt at standa. - Eg havi soleiðis