tað er sum oftast av­talað framm­an­und­an. Um stutta tíð skulu nakr­ir nevnd­ar­lim­ir velj­ast. Okk­ara boð er, at Gunn­ar í Liða bæði verð­ur vald­ur í nevnd­ina í TF Hold­ing og í nevnd­ina í Eik Banka [...] ivari á Sandoynni og virk­in javn­að­ar­maður. Tað vóru í sínari tíð kval­i­fik­a­ti­ón­ir at fáa okk­urt pol­it­­iskt bein at gnaga, men neyv­an eru tað kvalifikatiónir, sum banka- og trygg­ing­ar­fólk

mán­að­in. Tað er í grundini nokso herligt, at okk­ara hægsti heil­s­u­frøð­i­ligi stovn­ur held­ur fer utt­an­lands at leita sær kunn­leika um okk­ara egnu grind, tá okk­ara egni gransk­ari, Pál Weihe, sum helst

t kann, at At­lants­flog og nýggja kósin hjá felag­num hevur stóran týdning fyri okk­um øll. Tí tjóð­ar­flog­fel­ag okk­ara er høvuðs­dyrnar út í heim – tí hava allar avgerðir um Atlantsflog so stóran

at her er talan um eina næst­­an hálvt­annað­hundr­að ára gamla vinnu. Um fiski­vinnan var íkomin í okk­ara tíð, so hevði hon utt­an iva ver­ið skip­að øðrvísi. Men tað er ikki gott nokk bara at stað­festa [...] hvør rokna út. Tað ber ikki til, at vit sláa øll til­mæli frá fisk­i­frøð­ing­um upp í glens, bæði okk­ara heim­ligu og tey frá ICES og øðrum. Tað er altso ov tápu­ligt. Troyta vit stovnsfæið rætt, so fáa [...] hýrurnar verða hægri, ja, sam­felags­inn­tøk­an í heila tikið verður hægri. Í øllum førum er tað vist, at okk­ara fel­ags til­feingi - fólks­ins ogn - má um­sit­ast av tí al­menna. Her má sýnast fyrilit, her gongur

ella um al­manna­hjálp. Vit biðja bara um frið. Um frið at reka okk­ara vin­n­u­liga virks­emi utt­an pol­it­iska upp­í­bland­ing. Vit seta okk­ara vón til, at Bjørn­in í Menta­mál­a­ráð­num vaknar og fær

stórt ar­beiði fyri at verja og menna mál okk­ara. At vit eru ó­samd er ikki ein ó­dygd í sjálv­um sær. Tí hevði eing­in slóð­að fyri, so hevði móð­ur­mál­ið hjá okk­um langt síð­ani ver­ið far­ið fyri bakka [...] síggja hald­góð­ar grund­gev­ing­ar fyri ikki at hava »fremm­andu stav­ir­nar«, sum kort­ini ikki eru okk­um so fremm­and­ir, við í stav­rað­num. Tí hó­ast teir ikki verða nýttir í før­oyska skrift­mál­i­num

Nakað tað sama kunnu vit siga um okk­ara poli­tikarar. Serliga teir, sum toll­aks­­m­ess­udag tryggjaðu sær sjálv­­um stóran skattalætta. Tá løgmaður skipaði nýtt lands­stýr­ið í nov­em­ber­mán­aði, tá

so nøk­u­lunda ­javnt við báð­um kyn­um. Í pol­i­tikki ­er ringt at seta kvotu á, tí so­leiðis sum okk­ara dem­o­krat­isk­a val­skip­an er skrúv­að sam­an, so ber tað ikki til. Tí hvílir ein nógv størri

okkum og grøn­lend­ing­ar áðr­enn. Tí hon røk­­ir okk­­ara trygd­ar­pol­i­tikk. Og rætt hev­ur Høgni Hoydal. Sjálv­andi átti hon um ikki ann­að at kunn­að okk­um, so kundi hon lát­ið sum um, at vit vórðu tikin

Stóra avbjóði­ng­in er bú­skap­ar­pol­i­tikk­ur­in og vant­andi fólk­a­vøkst­ur­in. Vit krevja tí av okk­ara fólka­valdu, at nak­a­ð ver­u­liga mun­a­dygt verð­ur gjørt við hend­an trup­ul­lei­k­an. Vit mugu