linum hjá Jens Paula av Reyni. Har var nógv virksemi. Millum annað komu russarar inn við sild til agn. Útróðrarmenn avreiddu, og vit skóru flak. Hetta mann vera ein tann fyrsta royndin at skera flak í
steini og yvir til snøri. Tað hevði verið ein merkiligur óvilji móti at fara yvir til fiskiligari agn. Og júst nú, línan langt um longi var vorðin vanligur og viðurkendur fiskireiðskapur, høvdu trolararnir
Kollafirði. Hetta var einasti máti at sleppa av við hana. Tað vanliga var annars, at sildin fór til agn. Klaksvíkingar plagdu at fara við tí mesta. Eg minnist, at teir plagdu koma av Skipanesi við gørnum
lærdu hetlendingar føroyingar at seta gággulínu til felags gagn, tí hetlendingar keyptu gággurnar til agn og góðu føroyingum eina inntøku av hesum, men tað vóru eisini fleiri føroyingar, sum fingu sær tjans
Fyri at lætta um skiftust bátarnir viðhvørt um at fara inn av avrreiða. Í Sundi keyptu teir øvur til agn frá onkrum sundamonnum, sum høvdu tað til vinnuveg at syrgja fyri agninum. Sjálvt um teir mundu vera
ljóðmyndina yvir henda túrin. Meðan teir stima inn eftir Skálafjørðinum eftir feskari sild at brúka til agn, tosa teir um, hvussu tað man bera til, at tað er so lítil útróður, har tað eru so góð náttúruhavn
Men fiskaríið var mislukkað, serliga har suðuri, har var lítið av fiski. Mest varð róð við línu. Til agn høvdu teir steinbít, lira (eitt slag av steinbíti) og kalva. Viðhvørt var farið suður um oyggjarnar
varð gjørdur. Teir bestu fiskimenninir fingu besta agnið. Sum til dømis tá ritur vóru skotnar til agn, fingu teir sum fiskaðu mest bestu rituna. Hetta økti so enn meira um munin. Hetta gjørdi eisini, at
vit kundu fáa reyðfisk. Vit plagdu eisini at stinga fliður. Tað var so nógv til, at onkur seldi til agn,. Har tað er hjartarúm.. Húsið hjá Óla og Petru, ommu og abba Sofus, var eitt gott dømi um, hvussu
ingen og M.C. Restorff, og lader det til, at der er Penge at tjene for dem, der fanger Silden til Agn og sælger den. Rasmus, din Broder, har ogsaa Lyst til at prøve sin Lykke ved Fiskeriet, idet han har
