skerflatar fyri kapitalinum. Men tað er ikki rætt, at eitt ting skal gera serlógir fyri einstaklingar – og, sum Kári á Rógvi segði í Kringvarpinum í gjár, so er tað ikki vist, at dómstólar finna
til vígsluna í Mammen kirkju kl. 14 og veitsluna, sum verður seinni um kvøldið í »Mammen forsamlingshus«. Tey, sum hava hug at gleða okkum á degnum, kunnu siga frá á tlf. 218042 (Maibritt) áðrenn 30
stjóra í apríl í ár. Talan er um tann 35 ára gamla, Jákup Sverra Kass úr Havn. Hann er útbúgvin cand.ling.merc. á Handilsháskúlanum í Aarhus í 2006, og hevur áður starvast sum sølu- og marknaðarleiðari hjá
sigur, at tað kemur ikki fyri, at Landssjúkrahúsið ella Klaksvíkar Sjúkrahús senda urologisjúklingar til hansara. Einastu sjúklingar, hann fær norðanífrá, eru nakrir, sum kommunulæknar vísa
at tað ikki verður møguligt hjá fjølmiðlum at fáa innlit í setanarviðurskifti hjá einstaklingum, sum starvast hjá tí almenna. Bara tað, at tað er umsitingin, sum ynskir hetta, er ein ávaring
kenna sín egna flokk og sín egnu hugsjón. Og við øllum landium sum einum valdømi, er einstaklingsdyrkanin styrkt. Fara vit aftur í tíðina, so var betur áralag innfloks í øllum flokkum. Tá snúði
opinskáraður fríggjar til Tjóðveldi, at andstøðan einki alternativ er, tí tað er ein »forsamling, sum livir í politiskari pseudotilveru og signalpolitikki uttan substans og kann ikki takast
sagt í lógartekstinum, at fiskirættindi latin sambært lógini, veita ikki bólkum ella einstaklingum ognarrætt. Somuleiðis kunnu hesi rættindi takast aftur uttan endurgjaldsskyldu. Nevndu
slepst undan«. Harðskapur eigur ongantíð at góðtakast, tolast ella rættvísgerast. Øll – einstaklingar, kommunur, stjórnir og altjóða felagsskapir – hava ábyrgdina av at taka stig til at steðga
tilskuddet bør normaliseres således, som Færøerne landsstyre fremførte under forhandlingerne med regering for to år siden, sigur altso Edmund Joensen. Tað stutta av tí langa er, at stóra
