, sum kanska ikki sleppa á røktarheim ella á ellisheim. Tey vísa eisini á, at Tórshavnar Kommuna svimur í pengum, og hevur ráð til at rinda fyri ala reingerðina. – Inntøkan hjá Tórshavnar Kommuna er meiri

Vestmannasundi, men helst er hákellingin er sera sjáldsom, men brugda kann vera vanlig. Brugda svimur seint og kann liggja og sóla sær í vatnskorpuni um summarið. Tað er ikki óhugsandi, at drekarnir [...] er sýnið eisini ringt og tað ger tað næstan ógjørligt at síggja drekan, áðrenn ov seint er. Men svimur ein grind, inn í økið, har orkuverkið liggur, veksur vandin fyri samanstoyti munandi. Stórhvalur [...] kunnu kortini broyta støðuna. Annað er um ein stórhvalur vil broyta kós og víkja undan, tá hann svimur móti orkuverkinum. Hitt er hvussu ein grind, sum verður rikin ímóti orkuverkinum, fer at bera seg

Ruban, ís: Vogmær, no: Sølvkveite, tý: Spanfisch Útbreiðsla: Hann sæst av og á undir Føroyum. Hann svimur seg viðhvørt upp á land ella spælir sær í vatnskorpuni innansyndis. Hann er onkuntíð fingin á laksalínu

gerst heitari, og hetta er ein beinleiðis hóttan ímóti okkara livibreyði - tilfeingið sum í havinum svimur. Sum arktisk tjóð eiga vit at vera við til at vísa vegin. Vit eiga at sýna altjóða ábyrgd og gera

at nakrir fáir reiðarar fáa tillutaða alla ogn Føroya fólks – væl at merkja hana, sum í havinum svimur – í tíð og allar ævir. Leysliga mett er tilfeingisrentan av hesi ogn um eina milliard árliga. Tað

Føroyski svimjarin, Óli Mortensen, hevur um vikuskiftið vunnið tvey gullheiðursmerki á eystaru donsku økismeistarastevnuni á stuttgeil. Hann vann gull á teinunum 800 og 400 metrar frí, skrivar svimjin

men at hon gongur í fleiri bólkum og er ring at fáast við. Í løtuni eru seks bátar hjá grindini, ið svimur norður gjøgnum Skopunarfjørð. Sum Miðlahúsið skilur er ætlanin at reka grindina til Leynar.

um vandi er fyri, at algur fara at raka eitt alibrúk. Tað er lættari hjá tí villa fiskinum. Hann svimur bara burtur. Fiskurin í einum alibrúki sleppur ongan veg, sigur Atli Gregersen. – Vit í Hiddenfjord

í dag millum teir, ið halda seg eiga onkarætt til alt ríkdømi landsins, og tey ,sum meta tað, sum svimur í havinum sum fólksins ogn. Tá eins og nú verða tey, sum hugsa um felagsskap og fólksins ogn ofta

Føroyar er m.a. avgerandi at fáa sum mest av ávirkan á spurningar, ið snúgva seg um havið, tí har svimur okkara virðismiklasta tilfeingi. Tá umræður burðardygga orku, gevur tað góða meining at arbeiða tann