einsamallir heilt niðast við. Drongurin hevur greitt løgregluni frá, at Hann sá ikki Berinth ta løtuna, óhappið hendi. Men hann sá, at grót bóltaðu oman úr erva beint har, Berinth skuldi gingið. Og táið grótið
bygdini var ein bilur farin út av vegnum. Bilurin gjørdist vrak, men bilførarini slapp væl frá óhappinum. Orsøkin tykist vera, at bilførarini hevði verið óansin. Løgreglan hevur eisini gjørt nakrar fe
seg so illa. Óhappið hendi, tá ið ein bussur hjá Bygdaleiðum rendi upp í reyvina á einum bussi hjá Bussleiðini í Havn. Báðir bussarnir vóru á veg niðaneftir Hvítanesvegnum, tá ið óhappið hendi. Bussurin [...] og fór at bløða innvortis. Hann mátti leggjast undir skurð, men livir væl nú. Skuldsettur Aftaná óhappið er tann, sum koyrdi bussin hjá Bygdaleiðum, skuldsettur fyri brot á ferðslulógina, tí at hann hevur
blóðroynd av føraranum, tí mistanki var um at hann hevði drukkið. Bert materiellur skaði stóðst av óhappinum. Seinni leygardagin vórðu tveir bilførarar aftrat tiknir fyri somu ógerð. Løgreglan ger vanliga
óhapp var, men tíggju bilar fingu smærri skaðar í teimum fýra óhappunum. Av støðini í Havn siga teir, at ósketni var orsøkin til øll óhappini. Talan var bert um materiellan skaða. Annars hevur løgreglan
? Í 41 ár havi eg verið á sjónum, 29 ár sum yvirmaður, men ongantíð áður havi eg verið út fyri óhappum. Hetta var fyrstu ferð at lív stóð upp á spæl, so tað bara gott, at alt spældi væl av, sigur Jacob
róðrið, sum stoyttu saman, tá ið teir komu koyrandi hvør sín veg eftir Hoydalsvegnum Orsøkin til óhappið varð - ein eiturkoppur. Best sum hon kemur koyrandi, varnast annar bilføraran ein eiturkopp í bilinum [...] eiturkoppurin loypti slíkan hvøkk á annan bilføraran at hon misti tamarhaldið á bilinum, ella um óhappið hendi, tái ið hon ætlaði at beina ódjórið úr bilinum. Men í øllum førum órógvaði tann seks beinti
føroysku týðingini, so tað knappliga ger kvinnu til mann. Her kann talan sjálvandi verða um eitt óhapp, men eitt mannfólkanavn, sum gongur aftur fleiri ferðir er stavað skeivt. Byrjunarbókstavurin er skeivur
at vera í, og eftir tí sum løgreglan sigur frá, so sá støðan ikki út til at verða góð beint eftir óhappið. Boð vóru send eftir sjúkrabilinum alt fyri eitt og hann var á staðnum eftir stuttari løtu. Maðurin [...] var síðani koyrdur á sjúkrahúsi, men har vísti tað seg, at hann hevði verið so ótrúliga heppin í óhappinum, at hann var næstan sloppin púrasta snikkaleysur. Tó avgjørdu læknarnir at hava mannin liggjandi
ávirkaður av rúsdrekka. Á politistøðini verður annars sagt um tilburðin, at tað er ólógligt at rýma frá óhappi, uttan so at viðkomandi hevur givið seg til kennar. Hóast fólk á staðnum tosaðu við bilføraran, áðrenn