ólavsøku seinastu fýra árini hava um 5000 fólk leitað sær til stóru og fjølbroyttu framsýningina, Hendur & Hugflog, sum Føroya Heimavirkisfelag hevur skipað fyri í ítróttarhøllini á Hálsi í Havn. Fíggjarliga [...] krónur, sigur Randi Vang, ein av fyrireikarunum. Tað er kostnaðarmikið at skipa eina framsýning, sum Hendur & Hugflog. Í ár varð roknað við, at hon fór at kosta umleið 330.000 krónur. Helmingurin av kostnaðinum [...] skiftistíðin fór at gerast so trupul og stevnan av ongum, sigur Randi Vang. Mentan og vinna Framsýningin Hendur & Hugflog er ein samantvinning av mentan og vinnu, eitt átak ætlað at menna førleikan hjá listha

føroysku bindimynstrini eru virðismikil, so hava vit eisini brúk fyri at koma víðari. Framsýningarnar Hendur og Hugflog og Gluggaglæma høvdu stóran týdning, millum annað tí tær skaptu sambond, synergi og fokus

Maaa, seriøst?! Hvørjum hyggur tú at hjá hinum kyninum? Tað er ikki nakað ávíst, eyguni, armar og hendur eisini. Tó mest er tað persónligheitin, charman. Hvat ger teg í góðum lag? Tað kann vera so øgiliga

tað samstundis og í rættari tíð. Drotningin heitti á øll um at taka frá myndugleikunum um at vaska hendur, halda frástøðu og halda seg heima til sín. – Tíverri eru tað ikki øll, ið taka støðuna í nóg stóran

endurskoða skattastigan grundleggjandi. Vit eru blivin nógv ríkari seinastu 10 árini. Arbeiði til allar hendur, methøgar lønarútgjaldingar og ongantíð hava vit verið so nógvir løntakarar. Og lønirnar hava ongantíð

við at takka fólkunum í Svínoy fyri, at hava víst mær tann heiður og tað álit, at lata mær upp í hendur at evna hendan minnisvarða yvir tey, sum farin eru av vanlukku í Svínoy seinastu tríggjar øldirnar

Spurningurin er bara hvussu leingi vit kunnu bíða eftir at Føroyar loysa frá Danmark. Tá tað einaferð hendur er kanska alt ov seint at samráðast við ES, ella allerhelst ikki líka gott sum í dag. Skulu vit kanska

og so fekk eg tað gamla trummusettið. Nógv av venjingini við trummuspælinum er koordinatión millum hendur og føtur, og tað kann mann venja á lør og gólvið, og so kann mann seta seg við eitt trummusett nakrar

Føroya hevur hann fyri tað mesta bara vant fyri seg sjálvan. Men hann situr so avgjørt ikki bara hendur í favn. Nei, nei. Hann er longu byrjaður at leita sær eftir fólki at spæla saman við. Og hann ger

at vit lyfta tað upp úr neyðini og geva tí menniskjavirðingina aftur. Góða manning. Tit sita ikki hendur í favn og bíða, meðan meðmenniskju umkring í heiminum liva undir svárum kvølum. Tit uppsøkja tey