mítt. Føroyskur politikkur er farin frá samhaldsfesti til einstaklingsrøkt. Vit velja ikki flokkar og hugsjónir, vit velja persónar. Vit eru farin frá flokspolitikki til sjálvsdyrkan – og tað sæst nú
eingin veljarakanning so góð, sum tá veljararnir fara fram at atkvøðukassanum og velja. Taka vit so úrslitið av fólkatingsvalinum og gera tað um til eitt løgtingsval, so verða stórar
javnstøða kemur av sær sjálvum, so kemur hon av sær sjálvum. So er ikki neyðugt at bíða í 70 ár til at velja fyrstu kvinnurnar á Løgting. Problemið er bara tað, at javnstøða kemur ikki av sær sjálvum. Tað
frá hesum devulsins umboðsmonnum og apologetum teirra í Føroyum. Hetta snýr seg um at velja síðu. At velja tey óndu frá, at verja tað góða – og so gloyma peningagirndina og steðga ósiðiligu brot
avbjóðingar, og her eru ofta tey best løntu størvini. Tað er sostatt als einki løgið í, at tey ungu velja alheimin fram um klettarnar. Nógv av teimum frítíðartilboðum- og møguleikum, sum tey ungu og vælútbúgvnu
lítið, og tey sum ikki halda tað vera so ringt kortini siga bara, at »kvinnur kunnu bara sjálvar velja kvinnur«, so er trupulleikin loystur. Landsstýriskvinnan við ábyrgd av javnstøðuni var frammi um [...] tingi. Helst ein utopiskur tanki at umskapa til veruleika. Eingin vil hava kvotur á, hvussu vit velja fólk á ting. Og tó. Tað vilja sandoyingar, nú teir á fyrsta sinni síðani 1906 einki tingfólk hava
a, sum eisini er eitt av beinunum, ið okkara búskapur skal standa á. Útlendingar í vaksandi tali velja at vitja hetta lítla forkunnuga landið úti í Atlantshavi, eftir at teir hava hoyrt um tað gjøgnum
num ella á almennum skrivstovum og bíða eftir politiskum avgerðum og játtanum. Her er mangt í at velja: mentanarstovnarnir hava flestallir út av lagi vánaligar hølisumstøður. Verst fyri eru uttan iva
kundar nú gera fyri bankan við heimabankanum. Høvdu vit veruliga kapping, og slapp brúkarin at velja, so bar hetta snøgt sagt ikki til.
støð í Bretlandi at útbúgva seg. Hetta er kærkomið. Tí okkara ungu skulu hava fleiri møguleikar at velja sær útbúgvarstað enn bara Danmark. Harfyri er ikki sagt, at tey skulu gevast at fara til danskar
