hava vitjað hvørja aðra og hava fingið betri innlit í alla mína verð, er tað sum mítt sundurskilta hjarta veksur saman og verður heilt aftur. Í løtuni arbeiði eg á einum heimi fyri brekað. Eg havi ein dreym
undur í, at eg ikki fekk takkað tykkum nóg nógv, tí hetta takkarskriv. Eg takki her øllum av heilum hjarta Og ynski mítt verða skal her At Vágsbygd má fáa tað framtíð so bjarta Sum ungdómin heimaftur ber
ræðumyndum og gykli, um at vit hava nakra sum helst ávirkan á alheimsins gonguverk og havsins kalda hjarta? Tó leiðin og konceptið fram á leið er einfalt sum ein trý-trins-rakett: 1) Fyrst ein sjálvberandi
ynskja Anfinni tillukku við sínum fyrsta spurningi á fólkatingi. Tað ber boð um eitt stórt og gávumilt hjarta, at Anfinn vil verja donsku stjórnina mótvegis óhepnum spurningum. Vit kunnu jú ikki hava undirritaða
foreldrum tann tryggleika at kunna koma til tín við einum og hvørjum, sum hevur ligið okkum uppá hjarta. Vit vóru skelkað og stóðu púra býtt, tá vit frættu, at tú ikki fekst bjóðað arbeiði á dagstovninum
Kai Vágfjall Kæru íslendsku frændir! Tað hitar hjarta okkara, at tit, brøður okkara, veita okkum dyggan moralskan stuðul, í stremban okkara at loysa okkum úr donskum hjálandahafti og vinna okkum fullveldi
Heilaga Javnaðarflokk. Fyrigevi mær EIDESGAARD veikleika anda míns og hugmóð biði eg inniliga av heilum hjarta. Skrivað í Havn sunnudagin tann 25. oktober 1998 (eftir kirkjutíð). Tygara undirgivni og eyðmjúkliga
kendu vit Finn Helmsdal, sum ein mann við sosialum medviti og einum stórum sosialum hjarta. Einum stórum sosialum hjarta, ið hann ikki slepti fyri onkran hissini løtuvinning. Sama eyðkendi hansara politiska
hugsa um alt hetta, sum varð sagt henni av hirðunum, men hon goymdi tað væl og virðiliga í sínum hjarta og hugsaði hvønn dag um alt hetta undurfulla. Søgan um barnið í krubbuni í fjósinum í Betlehem og [...] lesur hesar reglur, sært tú einans barnið í krubbuni? Er tað tann einasti jólasálmur tú eigur í tínum hjarta? Kom longur! Síggj Sonin, sum var givin tær til frelsu frá synd og banni. Hesa frelsu vann hann tær [...] krubbuna hjá Frelsaranum úr Betlehem, sum hevur broytt títt lív og givið tær ein nýggjan jólasálm í hjarta. Eitt gott nýggjár saman við Frelsaranum úr Betlehem.
ið vit nærkaðust skrivstovuni, veittraði tað føroyska flaggið og beyð okkum vælkomin. Slíkt rørdi hjarta. Vit fóru tá aftur á Egilsstaðir, har vit ótu døgverða á einum gomlum bóndagarði, sum var umbygdur