kom fram á dekkið. Eftir hetta varð ringt við skipsklokkuni og minningarhaldið kundi byrja. Harri yvir deyðum og livandi Meinhard Bjartalíð, sóknarprestur úr Lamba og sum virkar sum orlogsprestur luttók [...] Harranum til. Tí at til tess doyði Kristus og varð livandi aftur, at hann skuldi verða harri bæði yvir deyðum og livandi . Hann las síðani nøvnini upp á teimum seks, sum sjólótust í vanlukkuni. Eftir hetta [...] Eftir hetta var ein løta givin til tøgn og bøn, til minnis um hesar sjómenn pápar, synir og menn sum havið soleiðis tók. Hesir sjólótust við Jøkulfell Tá farmaskipið Jøkulfell sakk 7. februar 2005 sjólótust

deyðu er ein 77 ára gamal maður, sum doyði, tá eitt vakstrarhús brotnaði oman yvir hann í Andalusia og ein maður, sum fór í havið í havnarbýnum Palamos. ##med3## Fýra fólk eru saknað í illveðrinum, ið hevur

til minningarhald teirra sjólátnu. Í røðu síni greiddi hon frá minnisvarðunum yvir sjólátin, men at eingin minnisvarði var yvir mongu kvinnurnar sum eru deyðar í barsilssong. – Eftir minningarhaldið fóru [...] Minnismerkið staðið í Miðstaðarlundini í yvir eitt ár, hesa tíðina hava nógv vitjandi verið, og tað merkja tey í Kunningarstovuni í Fuglafirði. – Fyrstu tíðina eg skuldi práta um tað, fekk eg klump í hálsin [...] bæði kvinnur og menn, og prátið kom á siðvenjuna við allahalgannadegi, og hví tað ikki er nakað minni yvir kvinnur, sum doyðu í barsilssong. Varð farið eitt ella tvey ættarlið aftur, var hetta nakað sum øll

elskaði náttúruna og hennara mongu vakurleikar. Tú stóð ofta og hugdi út yvir fjørðin, tí skapanarverkið hevur altíð hugtikið teg. Havið lá stilt í bræddum gulli, og fjøllini óvikandi og máttmikil. Henda talandi [...] lat eitt sorgblítt lag frá sær. Havið og himmalin runnu saman í eitt, meðan váta grasið skygdi í vakra mánalýsinum. Tað kendist næstan sum, at Skarvanes eisini syrgdi yvir at hava mist teg, abbi. Hóast sjúkan [...] sótu vit altíð í stovuni og prátaðu. Tað dámdi tær ógvuliga væl. Tú vart altíð skjótur at sleppa tær yvir til klaverið. Tú og Beethoven báðir rungaðu tá heilt út í tún. Ja, hugnin var í hásæti heima hjá tær

Mass Ingi dugdi at brúka av yvurflóðini hjá teimum sum oyðslaðu og samlaði hvønn vatndropa sum rann yvir at vatna síni kál við. Sovorðnum havi eg stóra virðing fyri. Mass Ingi var ein fryntligur og glaður [...] septembernátt var hansara seinasta ferð. 176 hvalir doyðu í Sandágerði, og ein maður fekk ikki sín part, havið tók hann og saman við so mongun nólsoyingun fekk hann eina váta grøv. Eg minnist serliga aftur á tann

hav, tað var ikki akkurát je, so har slapp hann at vera einsamallur fyri mær. Pabba elskaði havið, og havið var hansara arbeiðspláss alt lívið. Hann fór fyrsta túrin, sum 13 ára gamal til Grønlands við [...] ganginum og nøkur stóðu úti í tún. Sangkóri Ljómur sang eisini ein sang undir jaðarferðini. Ferðin yvir um Vágsfjørð var ein vakur túrur, og tað fylgdu nógv fólk honum til hansara seinasta hvíldarstað. [...] onkur, at nú hevði Pauli lagt kollin á skrá og arbeitt víðari. Hann man hava fingið so mangt ælið yvir seg. Til seinast vil je takka mammu fyri alt tað hon hevur verið fyri pabba og alla familjuna. Hon

farvæl Karl Anton, tí tú var so góður við ungdómin og vildi honum so væl. Vil við hesum lýsa frið yvir minni um Karl Anton Klein, eitt minnið, sum fer at liva víðari í nógvum av tí góða sum tú hevur lagt [...] honum er at vera við til at gera henda hansara dreym til veruleika. Eins og Ove vígdi lív sítt til havið og sjógvin, vígdi Karl Anton sítt lív til tónleikin. Báðir vóru tey einarar. Báðir doyðu ungir. Báðir

høvdu sum so mangan fingið okkum eitt gott prát um lívsins viðurskifti. Stutt fyri leggingartíð fór eg yvir aftur til mín sjálvs, men tá vardi tað meg ikki, at hetta skuldi verða seinasta samrøðan okkara millum [...] á rókini og bíða, til hann kom aftur eftir okkum. Nakrar hundrað metrar dygst niðurfyri var bláa havið, og vit smádreingir lærdu, at hetta var ikki spæl, men lívsins álvara. Frá barnsbeini av lærdu vit [...] hansara hvílir nú í okkara fedranna jørð millum Oyrar og Gerðar. Fari við hesum orðum at lýsa frið yvir minnið um mín góða bróður, lagsbróður, granna og vinmann. Christian

ferðina úr Karahandar – fyri ein stóran part til gongu – um Tashkent til Karatnjovolsk við Kaspiska havið, haðani teir fóru við skipið vesturum til oljubýin Baku, har allir aftur endaðu í fangatippi; men [...] síðani handfarnir sum landsins gestir, til teir við skipi vórðu sendir í persiska havn “við Kaspiska havið, á fløtunum har”, sum skaldið kvað, og har eg sjálvur 14 ár seinni byrjaði mítt fyrsta starv sum nýklaktur [...] Sibiriuferðini, so av og á vitjaðu aftur. Við samkenslu við teirra avvarðandi vil eg við hesum lýsa frið yvir minnið um hjúnini Hannu og Petur. Heini

Hann varð kanska bangin fyri at at gera okkurt skeivt, men tað hevði onki upp á seg; ongan feil havið eg sæð enn, sum Homm hevur gjørt, tvørtur ímóti: hann dugdi væl til hendurnar, sjálvt um hann kanska [...] gleddi seg eins og smábarn til jóla; hann varð glaður um hesa høgtíð, og kundi hansara gleði smittað yvir á okkum onnur, sum kanska hugsaðu um okkurt annað. Tað varð altíð hugnaligt at verða saman við Homm [...] og børnini, sum upplivdu hesa syrgiligu hending so nær upp á lívið; mega tit fáa megi til at koma yvir hesa hending. Mega vit øll varðveita tey góðu minni, Homm hevur givið okkum; tómrúmið eftir hann er