skulu fylgja pengunum enn vesturheiminum, katastrofalar. - Hetta er - milt sagt - ikki gott fyri okkara umdømi, sigur Sjúrður.

sigur at flokkurin er klárur til val. - Vit eru væl fyrireikaði, men vilja ikki avdúka ov nógv av okkara valskrá enn. Men høvuðsboðskapurin verður, at vit ynskja at virðini og valdið fara aftur til fólkið

at kveikja lív í býarlívið og virka í høvuðsstaðnum. - Tað er eingin savningarmegi og samleiki á okkara Fróðskaparsetri, sum liggur spjatt runt í Havn. Landsins myndugleiki má vera við at lyfta eina slíka [...] Bústaðarmøguleikarnir og frítíðartilboðini eru eisini í størri mun her. Vit mugu varðveita sum flest av okkara ungu sum longst í landinum, og hetta fæst bara við at savna tey lesandi og lærararnar í stórar eindir

kunngjørt fleiri valevnir, og formaðurin upplýsir eisini, at flokkurin er klárur við uppstillingini. - Okkara uppstilling er klár, tó at tað møguliga kemur okkurt nýtt valevni á listan.

, og tí er tað ikki altíð, at ein fær luttikið. - Hevur tú eitt serligt ólavsøkuminni? Vit vunnu okkara fyrsta Løgmanssteyp við Víkingi á Ólavsøku í 2009 móti EB-Streymi. Tað bleiv tað fyrsta av mongum

sigur ein smílandi Maria. - Men eg gleði meg eisini nógv til at hoyra Honnu og Evu, tí Hanna er á okkara fimleikaliði. Tær syngja ordiliga væl, sigur Noomi at enda, áðrenn tær fara víðari á Barnafestival

vit trúliga fylgt við í kappróðri, tí vit hava øll árini havt børn rógvandi við, sigur Eyðgerð. - Okkara yngsti rør í dag við Greivanum, so tað ger tað sjálvsagt stuttligari at fylgja við, sigur Magnus

miðnámsskúlunum ikki eru javnt fyri við fyrireikingunum til próvtøkurnar sum teir á studentaskúlunum. - Okkara endmál er greitt: At øll fáa somu sømdir í hesi fyrireikingini. Sum er, eru treytirnar ikki eins

fekk so eisini av eini ella aðrari orsøk ein óhepnan niðurtúr í endaspælinum, og tað var so bara til okkara fyrimun, sigur gullvenjarin hjá vestmenningum. - Hetta saman við eitt sindur av hepni og harðari [...] antin missir leikarar ella venjara, so hevur tað antin eina negativa ella positiva ávirkan, og í okkara føri tippaði tað tann rætta vegin. Menn skiltu tað, at nú skuldi ein eyka innsatsur til, og tað eru

tey, sum fáa størstu frávik í atburðinum. - Sum foreldur kendu vit okkum hjálparleys, tá ið børn okkara fingu sálarligar trupulleikar at stríðast við. Vit royndu at fáa størri vitan fyri at kunna hjálpa