r í tíðindasending í ÚF mánamorgunin 11. november 2002. Tíðindaskrivið setur beinleiðis lygnir á prent, sum bert kunnu hava til endamáls at skapa ótta millum fólk. Sambandsflokkurin skrivar, ?at í 2001
danin Per Folkver hevur tikið myndirnar og Maarbjerg Grafisk Design hevur staðið fyri at greiða til prent. Í snøgga húsanum er hefti við myndum, upplýsandi teksti og sangtekstum. Tey 18 løgini eru kend løg
radering, so er tað tí, at eg skravi í plátuna, sum eg máli á. Tá vit tosa um radering, so er tað prent. Men tað er tó ikki í hesum føri, sigur Amariel. Amariel Norðoy hevur serligan alsk til Mikladal,
bókina til rættis. Filmir eru gjørdir hjá Hestprent, meðan prenting og bókabinding er gjørt hjá Einars Prent.
fyrilestri byggir mín viðgerð á ta meting, at ávísar greinir við ongum navni undir, sum eru komnar á prent í Martins blaðstjóraskeiði á Føroya Sosial-Demokrati, eru skrivaðar av blaðstjóranum. Her heftir ein [...] bara kenst andin av streyminum fyri materiellum virði: mati og drekka og klæðum. Hesi orðini komu á prent tann 24. mai 1947. Eftir mínum tykki peikar høvundurin við hesi sjón fram ímóti tí mentunarborg, sum
Martin Joensen hugsaði um hesar spurningar, fáa vit ábendingar um í teimum ummælum, hann læt koma á prent í Føroya Sosial-Demokrati. Um bókina Aðru Ferð eftir Victor Danielsen skrivar Martin m.a.: Men bókin
Við loyvi frá arvingunum eftir Elinborg Lützen læt Listasavn Føroya og Listafelag Føroya gera 4 prent av øllum prentstokkum, ið lógu eftir Elinborg. 2 eintøk verða varðveitt sum savnsgripir í listasavnsins
Hann fer uttan iva at spyrja Hoydal, um hann var vitandi um skuldsetingarnar, áðrenn tær fóru á prent. Hoydal fer helst at svara, at tað er talu- og skrivifrælsi í Tjóðveldisflokkinum, og at hann sum
løgmaður kann ikki liva við teimum skuldsetingum, sum ein av hansara egnu samgongufeløgum hevur sett á prent. Hann er noyddur til at krevja av Tjóðveldisflokkinum, at hann tekur avstand frá hesi skuldseting
? Avgjrøt var frammanundan, at blaðið skuldi hava nøkur orð um páskahalguna, men tá tey skuldu í prent, setti Karbech seg vð setimaskinuna. Hann hevði einki handrit at skriva eftir, men gjørdi sjálvur