unum. Og sum vera man ber altíð til at práta og hugna sær á annan hátt. Ikki sjómenn sum vaksnir -Nei, eg ætli mær ikki til sjós aftur og havi sagt kjansin frá mær næsta túr, greiðir Jón Jacobsen frá.
eisini Onnu Mariu, um maðurin ger mat, tá ið hann er heima, men tað fingu vit hana ikki at siga. - Nei, heima við hús eri tað eg, sum syrgi fyri matgerðini. Útbúgvin kokkur John er annars útbúgvin kokkur
mongu skattapengunum, teir hava tikið inn í landskassan. Og svarið verður í mogunum førum eitt greitt nei. Lat okkum bara nevna heimahjálpina og ymsar sosialar veitingar, sum samgongan valdi at skerja. Vit
hættisligir. Serliga at fara um Hestin í kavaroki. Men ikki vildi Andrew, at nakar skuldi sita kaldur. Nei, so heldur biðja mann koma við sær, sum kundi hjálpa honum at grava, um oljubilurin stóð fastur á veg
hvussu úrslitini verða tulkað. Hevur varaløgmaður grein í sínum máli viðvíkjandi blokkniðurskurðinum? Nei, tí næstan eingin vil ta mannminkandi støðu, at føroyingar fara niður aftur til danir at biðja um hækkaðan
n á ólavsøku? Tíverri er GHM ikki so væl mannað í løtuni. Ja, t.v.s. at trompetum er ivaleyst av. Nei, eg hugsi um klarinettbólkin í orkestrinum, sum jú skal vera væl mannaður fyri at fáa rætta klangin
sjálvur ræðist ikki fyri at svara aftur. Í eini samrøðu við danska blaðið Politiken sigur hann: - Nei tað er eingin, sum kann bíleggja meg til nakað sum helst. Fyri meg er hetta rein søgugransking. NATO
Spyr Tjóðveldismenn, um vit eiga fiskin á grunnunum og jørðina vit ganga á. Teir vilja altíð svara nei, soleingi loysingin ikki er framd. Nú verður tað bert kallað, at soleingi vit ikki eru viðurkendir
1992. Tá var tað eingin, sum tosaði um privatiseringar sum einasta loysnin av samfelagstrupulleikum. Nei, nú máttu Palleba og Marsanna taka um endan. Tí eru fleiri fyritøkur almennar í dag. Nú er stundin
ólavsøkudag. Básar koppaðu, dansitjaldið hótti við at fara í luftina, og fólk brúktu ikki pengar. Nei, formaðurin í Torshavnar Ítróttarráð, Kristianna Høgnesen, veit ongar fíggjarvánir satt at siga mær
