Fuglafjarðar kirkju, hugsi eg altíð aftur á ”gomlu kirkju”, sum vit vitjaðu tíðum saman við mammu okkara. Eg verði eisini stuðlaður í hesum gomlu tonkum, tí í nýggju kirkju hanga somuleiðis ljósakrúnurnar
umsitast rættvíst og við viti og skili So verður enn einaferð skaptur óstabilitetur og ótryggleiki í okkara høvuðsvinnu, fiskivinnuni - politiski sjónleikurin heldur fram. Hesaferð slær politiska pendulið
størri. - So hvørt, sum nótirnar eru vorðnar størri og fleiri í tali, mugu vit eisini at veksa um okkara kapasitet og effektivitet. Í nýggju høllini fáa vit fýra nýggjar og góðar arbeiðsbanar aftrat. Nýggja
– Vit gera ikki av, um fólk hava eina hitapumpu ella oljufýr í kjallaranum. Og tað er heldur ikki okkara virkisøki, hvørt fólk brúka el-bilar. Men vit stuðla uppundir, at brúkarin velur grønar el-loysnir
spurninginum. - Vit hava ongar víðari viðmerkingar um sporini í húsunum, ei heldur ongar viðmerkingar um okkara metingar av hesum, sigur løgregluleiðarin.
í undankappingini millum annað vunnu á Svøríki. -Tað verður ein risastór avbjóðing, men vit gera okkara besta og eg eri vísur í at leikararnir fara at stríðast, sigur Sonni Larsen at enda.
av floksleiðsluni, og vit eru á jøvnum føti við hini lokalfeløgini. Upp á tann mátan fáa vit sagt okkara hugsan eins og øll onnur lokalfeløg, sigur Beinir Johannesen og leggur aftrat, at hetta hevur við
Eru vit føroyingar og norðurlendingar veruliga so afturhaldandi av lyndi, at okkara tøgn altíð kann rættvísgerast mentanarliga? Og er tað ov nógv av tí góða at siga ”góðan dag”, »farvæl« og
á deildini, Karl Simonsen og Hans Kristian Mikkelsen, fóru fyri árum síðani. Og Mikkjal Helmsdal, okkara markanti stovnsleiðari, gavst á stovninum í 1988 og andaðist á sumri 1996. Og nú fór Petur eisini
føroyska samfelagnum í dag í og við, at vit síggja tað sum eina styrki og eina dygd at hava tamarhald á okkara kenslum og reaktiónum. Fer eitt mennikja tó ígjøgnum eitthvørt, sum tað ikki megnar, so hendir nakað
