hvat kann gerast, fyri at vit ikki missa henda týdningarmikla part av mentanararvi okkara av hondum. Sum fiskivinnutjóð umboða skipini eisini ein týðandi part av vinnusøgu okkara. Í heyst hevur
í ríkið hjá Faðir sínum. Hini vinstrumegin fáa somu søgu burtursæð frá, at tey ongantíð hava rakt hond frá síðu fyri at hjálpa - hvørki so ella so. Tey vilja vita, nær tey hava møtt honum, men fáa at vita
tað segði mamma altíð,” segði Jóannes, fyrstu ferð eg hitti hann soleiðis rættuliga upp á tvey mans hond. Hetta vóru tey allarfyrstu orðini, hann segði við meg. Tað var á eini sjúkrastovu á B6 á landssj
í ríkið hjá Faðir sínum. Hini vinstrumegin fáa somu søgu burtursæð frá, at tey ongantíð hava rakt hond frá síðu fyri at hjálpa - hvørki so ella so. Tey vilja vita, nær tey hava møtt honum, men fáa at vita
grundalag kundi fáa Koltur - eitt sterkt grundfesti. Føroya Jarðarráð royndi ferð eftir ferð, aftaná við hond og fót, at yvirbevísa myndugleikarnar og almenningin, um at festarin var fastbúgvandi, og at alt gekk
eginleikan at síggja alt frá fleiri síðum. Hon er sera realistisk og altíð klár við eini hjálpandi hond. Fáar kvinnur eru eins kreativar og dugnaligar til hendurnar sum mamma. Mong eru pløggini, ið hon
hevur til endamáls at savna inn pening til Í menniskjum góður tokki. Átakið, sum gevur eina hjálpandi hond til tey, sum ikki hava ráð til jólahugna, jólagávur og líknandi, hevur stóra undirtøku kring landið
morgun uttan drakt sindur uppá tað heila. Nú er so bert »Kontinent dysturin« í Atlanta at fáa frá hondini, og so nakrar dagar frí.10 kilometra venjing í dag, og so ferðast í allan morgin »over there«
oldschool tatooveringar. Tann navnframi Óli Poulsen hevur við sínum framúr góðu dygdum lagt seinastu hond á tónleikin. Hesum boða fyrireikarar frá í dag.
seta epli niður. Ein systir setti eplini niður, og mamma hippaði eplini. Pápi var eisini so fittur í hondunum. Hann smíðaði børnunum leypar, og teir vóru klæddir við roði. Vit koyrdu leypin so langt yvir [...] Mamma var so ófør til alt til hendurnar. Hon plagdi at veva buksuvadmal, spinna og at binda við hond. Hon bant so ótrúliga skjótt. Eg minnist til dømis, tá ið vit skuldu hava rotuskógvar, so var tað