Tað eru enn fáir bátar hjá grindini, sum hildin verður sunnan fyri Kirkjubønes. Skopunarfjørður er fullur av grind, og í løtuni verður bíðað eftir, at tað skal fara at reka norður í Nólsoyarfirði, áðrenn
har leiðið enn verður ávíst. Stutt fyri skuldi so nógv verða grivið í kirkjugarðinum, at hann var fullur, og fingu teir tí ikki vígda jørð. – Tað skuldi so verið meslingarnir, sum gingu í 1781 – 82, men
læt grundstykkini til endamálið, og so kundu vit helst fingið meiri fyri pengarnar, enn vit fáa, nú fullur prísur skal rindast fyri tey, sigur Jógvan Skorheim. Tí mælir hann landsstýriskvinnuni í Almannamálum [...] fær nógv grundstykki fyri lítið og lætt, men tá ið talan er um ein bólk við serligum tørvi, skal fullur prísur rindast. Eyðgunn Samuelsen váttar, at tað er altíð vanligt at fáa grundstykki til slíkar ætlanir
men at trupulleikin var, at prísurin var ov vánaligur. Størsti trupulleikin var, at makrelurin er fullur av æti um summarið og heldur sær tí illa. Besti prísur, sum bátar fingu í 2009, var 5 krónur fyri
hugsanin var, um hetta mundi vera ein sølustevna, sum ein var komin til. Inni í høllini var pallurin fullur av instrumentum, og eitt stórt skilti oman fyri segði, at ríki Harrans er komið nær. Nú havi eg ongantíð
tað ikki bleiv brúkt. Kúgvin stóð í kjallaranum, har var jarðarmunur, so eg haldi ikki, at tað var fullur kjallari. Abbi bar 680 pund Abbi var serliga kendur fyri sína styrki og likamsevni. Tá ið hann bygdi
toskurin á Føroyabanka er ein serstakur stovnur. Heimsins besti toskur, hevur hann eisini verið róptur, fullur av proteinum. Fiskarnir av Føroyabanka, sum skornir vórðu í Áarstovu í morgun, tá Portalurin hugdi
stirvin og konservativ fólk velja eisini stirvnar, konservativar og visjónsleysar politikarar. Heimurin fullur av møguleikum Eg hoyrdi í útvarpinum í viku 3, at vit ikki kunnu velja globaliseringina frá, tí at
gjøgnum tær mongu trappurnar, stendur hann klárur í gongini. Hjallin hevur hann í túninum og hann er fullur av góðum úr sjónum og av Húsum. Judith er úr ognarhúsi og tað sæst aftur í hjallinum, hóast Heini
ein so sermerktur og trúfastur persónur, so serstakliga gávuríkur, tí hann var so ærligur. Hann var fullur av lívi, sigur Helena um sín nú deyða vinmann. Tað er so ógvuliga syrgiligt, leggur hon aftrat.