landsstýriskvinnan í heilsumálum og aðalstjórin í heilsumálum. Í formansfrágreiðingini síni legði Pál Weihe fram úrslitini av einum kanningararbeiði, sum ein búskaparfrøðingur hevur gjørt fyri felagið. Kanningin

Føroyum. Tað heldur Jákup N. Olsen, formaður í Krabbameinsfelagnum. Sostatt tekur hann undir við Pál Weihe, formanni í Fólkaheilsuráðnum, sum segði í Sosialinum herfyri, at vit eiga at hava eina null hugsjón

mugu sleppa burtur úr hesi støðuni, at Rúsan verður rikin á handilsligum grundarlagi. Tað heldur Pál Weihe, formaður í fyribyrgingarráðnum. Hann hugsar serliga um, at tað er eitt politiskt krav til Rúsuna

sett í verk uttan teirra samtykki, og tí er tað, at vit einki hoyra frá, Landslæknanum ella frá Pál Weihe, hesir hava fingið munnkurv ella tora ikki at koma við einum greiðum ummæli um hesa sjúku, tað hevur

tikið sær av. Á heimasíðuni stendur, at útselt er til konsertina. - Vit hava samskift neyvt við Pál Weihe, ráðgeva, og avgjørt er, at samlaða sølan verður 400 atgongumerki. Tey 100 atgongumerkini, sum eru

hjá Miðflokkinum, millum annað á Facebook. Hann er soleiðis als ikki samdur við Læknafelagnum og Pál Weihe, formanni felagsins, sum í samrøðu við Kringvarpið segði, at hann visti bara um ein lækna, sum helt

hevur kannað viðurskiftini, sigur seg eisini vera stak væl nøgda við framløguna, ið yvirlæknin Pál Weihe og doktarin Philippe Grandjean høvdu í USA í 1998. Tað var eftir fyrispurningi frá umsitingini hjá

sjúkrahúsleiðari, Mary í Garði fíggjarleiðari, Malan Egholm, sjúkrasystir, Árni Winther, arkitektur, Pál Weihe, læknastjóri, Høgni Joensen, aðalstjóri Jóan Petur Davidsen, serlækni og Helena Dam á Neystabø.

hevur skipað fyri ólavssøkuframsýningum síðani 1948. Nevndin í Listafelagnum hevur hesa manning: Pál Weihe er formaður; Helgi Fossádal er kassameistari; Annika Marr Poulsen og Marjun Sigurðsdóttir eru n

fyristøðukvinna í ALV, Petra Joensen, almannastjóri, Marius Dam, limur í Trivnaðarnevnd løgtingsins, Pál Weihe, læknaráðgevi hjá Almannastovuni, Bjarni Djurholm, landsstýrismaður í vinnumálum og Ingrid S. Henriksen