Jesus tosar hinvegin um at gjalda við egnum lívi. Her er tí greitt talan um ein gudfrøðiligan tekst. Lesarin hugsar beinan vegin (1) um kontekstin (Mk.10,32-45), har Jesus tosar um, at hann skal líða deyðan
sindur meir við fakligu heitini, er ein orðalisti aftast í bókini, sum ongantíð dettur í felluna, har lesarin druknar í frøðiheitum. Eldhugaður serfrøðingur Hóast bókin ongan iva letur vera um, at Inger Smærup
Sørensen ikki gloymt at undrast yvir, stuttleika sær við og bara njóta listina á ein hátt, sum vanligi lesarin skjótt verður gripin av
Hellunum. Myndir eru takksamar. Hevði eg flutt meg einar tveir metur aftur at til høgru, so hevði lesarin sæð eitt blátt málingablik, sum liggur koppað tætt inni við ruskbingjuna. Tað er farið í nógva vindinum
her. Nú fór so ein maskina hjá Landsverk útav vegnum á júst sama stað – hvør feilurin nú er, kann lesarin sjálvur meta um. At kavaruddingarakfør renna seg føst og fara útav, tá Selatraðarvegurin verður ruddaður
skapar í løtum ein rættiliga intensan framdrátt í søguni. Við byrjanina av ymsu kapitlunum veit lesarin nevniliga ongantíð, um hann nú verður lyftur upp á eitt ljósareytt skíggj av forelskilsi ella verður
vil sjálvandi vita, hvør hevur gjørt hesa dáragerð, og fer at spyrja seg fyri hjá ymsum djórum. Lesarin fylgir við í próvførsluni, sleppur at síggja munin á lortum og endiliga at finna syndaran. Bókin
vil sjálvandi vita, hvør hevur gjørt hesa dáragerð, og fer at spyrja seg fyri hjá ymsum djórum. Lesarin fylgir við í próvførsluni, sleppur at síggja munin á lortum og endiliga at finna syndaran. Bókin
Lesarin kennir seg skjótt aftur í gerandisløtunum, sum Vida A. Højgaard lýsir í sínum fyrsta yrkingasavni, ið júst er komið út Nýggja savnið hevur heitið ?Novemburmorgun?, og er tað sett saman av vøkrum [...] sjálvum. Gerandismyndir og myndir, sum kanska ikki eru so gerandisligar, verða settar fram, so lesarin kennir seg aftur. Vida Akseldóttir Højgaard gjørdi fyrstu ferð vart við seg sum rithøvundur, tá hon
sjálvum. Gerandismyndir og myndir, sum kanska ikki eru so gerandisligar, verða settar fram, so lesarin kennir seg aftur. Vida Akseldóttir Højgaard gjørdi fyrstu fer vart við seg sum rithøvundur, tá hon
