barnagenta ella hvat hann kundi vera. So tað kann sig­ast um Jóhannes, at hann er ein álitismaður í odd og egg. Tað kann eisini sigast, at Sólgerð og Poli hava lønt Jóhannes hetta aftur, nú hann er farin at eldast

javnaldrin, Óla Jacobsen m.a. hesi megnarorð: - Um Jóhan kann sigast, at hann er ein álitismaður í odd og egg. Hetta sæst á teimum álitisstørvum hann hevur havt í fakfelagsrørsluni. Eis­ini var hann í fleiri ár

Sigurd Simonsen, kendur skipari í Fuglafirði. Um Jóhan kann sigast, at hann er ein álitismaður í odd og egg. Hetta sæst á teimum álitisstørvum hann hevur havt í fakfelagsrørsluni. Eis­ini var hann í fleiri ár

gekk heldur ikki nóg væl. Fólk høv­du sjálvi so nógvar hønur og høvdu ikki tann stóra tørvin at keypa egg. Hetta var eisini í eini tíð, tá stórur vøkstur var í høs­nar­haldinum hjá fólki kring land­ið. Tað

fyrrverandi Brøndby venjarin, skal hava ábyrgdina av Rosenborg liðnum á nýggjárinum. Tá ætlar Nils Arne Eggen at leggja frá sær. Spurningurin er nú, um broytingin á venjarasíðuni fer at verða fyrri enn so. Tað

støðum, serliga vestanfyri, í Vágahavinum/Sandshavinum. Gýtingin hjá reyðæti var í miðal umleið 8 egg/hon/samdøgur, sum er nakað yvir miðal, men er tó ikki av tí mesta. Reyðætið gýtti minst eystanfyri

so var Jona kenda býarmyndin, og politiskt var honvirkin og vitandi - samfelagsmedvitað í odd og egg. Frá ungum árum kom hon upp í felagsvirksemi í Suðurstreymoyar Javnaðarfelag, tað førdi við sær, at

til at játta stívliga 70 milliónir yvir fýra valskeið. Hvør einstøk játtan var nágreinað út í odd og egg. Ein arbeiðsdag brúkti Føroya løgting upp á hetta álitið. Síðani varð tað lagt í eina skuffu, og at

dagin, hvussu hann kundi gera eina sandkaku. Jú, eg greiddi honum frá, at hann skuldi hava sukur, egg, margarin o.s.fr. Tað skuldi vera líka nógv í av øllum, so tað skuldi ikki verið so trupult. Tá vit

Aberdeen og upp til Føroyar. Eg hevði verið við danskarum og var væl vandur har. So eg bestilti flesk, egg, ost, súltutoy og annað gott. Í Aberdeen fekst stórt sæð alt, ein hevði brúk fyri. Allir vóru samdir [...] samdir um, at eg var verðins besti kokkur! At fáa súltu­toy var ikki vanligt, og at fáa flesk og egg umborð á slupp, tað var óhoyrt. Eg dugdi eisini at gera dessert, tað hevði eg eisini lært við danskarunum