áðrenn valið, men hesar ætlanir teirra, at smoyggja okkum upp í ES, hava teir ongantíð kunnað um, og spyr tú teir, so snúgva teir seg undan ? alt verður gjørt í loynd. Tí er neyðugt at tað fólk, sum loyn

geva sínum lesarum kunnleika og innlit? Ella er endamálið at agitera móti fullveldisætlanini? Hví spyr Sosialurin ikki fyrrverandi landsstýrismenn sum Dánjal Pauli í Búðini, ella fyrst valda býráðslimin

parkerað samráðingarnar við danir um fullveldi og eru farin inn í eitt annað prinsipielt orðaskifti. ? Spyr man landsstýrið um alt hetta, verður svarið, at tað hevur gingið út frá tí, sum tað nú hevur biðið

fylgja bæði við tær og mær. Tá eg dansi, so dansi eg. Eg fái einki annað við. Hví fanin dansa tey ikki, spyr Jørmund, sum hevur lítil ans fyri tíðarinnar rútmum. -Gakk vekk. Hattar nytta einki. Tey ganga við

l, sum higartil hava ligið hjá Landsskrivstovuni.? ?Nær fór kostnaðurin av umsitingini at vaksa?? spyr Kjartan Hoydal. Við tí talmanipulatión, sum hann nýtir, er ikki ringt at gita, at Edmund Joensen fær

vorðið rættiliga populert millum italienarar at ferðast til Íslands, so hví ikki eisini til Føroya spyr hon. Og eins og Aimé í Athen hevði Anna Maria í Genova fegin viljað átikið sær leiklutin sum ?ambassadørur

øll okkara vesturlendska mentan byggir á. »Hvat størri kann ein ynskja sær at sleppa at framføra?« spyr danski sjónleikarin Niels Vigild, sum fer at brúka seinastu dagarnar á Føroyaferðini til at hyggja

Kvinnustríðið skýrir Jenis djúpt tápuligt. ? Og eg haldi als ikki, at eg eri afturhaldssinnaður. Spyr mínar starvsfelagar? Tað gjørdu vit. Og flestu svarini vóru í sera stóran mun merkt av spei og smíring

var ta tíðina, tá fyrstu fylgisveinarnir vórðu sendir út í loftrúmið. Meðan tey ganga niðan eftir, spyr Karsten Hoydal brádliga William Heinesen: ?Tú, William, hvat hevði tú gjørt, um tú komst niðan til

hesum førinum skal hetta kanska til fyri at gera søgugongdina meiri spennandi hjá lesaranum. Onkuntíð spyr man seg sjálvan, um bókin ikki er ein samantvinning av lívinum hjá fleiri persónum, og kanska høvundurin