eitt stórt bakkast fyri allan útjaðaran í Føroyum. Hvør privat fyritøka vil eiga útjaðaran í Føroyum, spyr hann. Hann svarar sjálvur : Ongin, tí har eru ongir pengar at forvinna og tað merkir, at útjaðarin
føroyska í hesum samanhanginum bæði tað, sum er á marknaðinum og tað, sum ikki er, men kundi verið, spyr hann. Vit hava tosað so nógv um útoyggjamenning og lítið er komið burtur úr. - Hví gera vit ikki okkurt
noyða onnur at gerast kristin av gerningi heldur enn trúgv? Onkur annar vil hava frælsi at keypa, men spyr kanska seg sjálvan: er tað nú neyðugt at stressa so og órógva friðin hjá øðrum? Hví leggja vit tá
uroligt, kaotisk og parvenuagtigt som det er. Tá ið hetta brotið verður endurgivið, er tað tí ein spyr seg sjálvan, um ikki Regin Dahl, í nøkrum av sínum løgum, nærk-ast hesi stílreinu, miðaldarligu einfeldi
meira enn ríkiligt fyri at fáa eina meining í lívið? - Tí hví skulu vit fáa at vita, hvørji vit eru, spyr leikstjórin. Hann sipar til kritisku røddirnar, til tabu'ini. Hetta mikukvøld í Sjónleikarhúsinum
Bíbluni hava møguleika til tað, meðan onnur hava møguleika til at liva eftir onkrum øðrum, sigur Anna og spyr samstundis, hvat hendir við børnunum hjá nógvum ungum mammum í dag? - Nógv børn hava tað ikki gott
ynskt sær at viðgjørt, men sum allatíðina bíða, tí tann kubbuta kunningin skal framleiðast fyrst. Spyr ein journalist, hvat hann innast inni vil sleppa at gera. Hann svarar við droymandi eygum, at hann
metingar á tílíkt sleyg. Hevur tú illgruna um, at tú er sjúkur, so fert tú ikki bara út á gøtuna og spyr onkran tilvildarligan. Tú fert til læknan; til tann serkøna. Tað sama mást tú gera í hesum førinum
um ljósari tíðir. Vit pleyga timburmenn. Vit lesa bløð. Vit rógva út á internetinum. James Gleick spyr beinleiðis, um vit hava minni frítíð nú á døgum enn fyrr. Hann svarar sjálvur, at vit hyggja líka
teir at vita, at teir skuldu ganga í skrúðgongu tvørtur um oynna. Tað gjørdu teir so, tí ein hermaður spyr ikki um nakað. Hann tekur bara móti ordrum, sigur Ron. Men sjálvur hevur hann verið heldur listinlærdur