í halgidómin at lova Harranum við samfeldum ljóði. »Ljósið rann, sum lívgar gleði, ljós, ið vann í myrkri megi, ljós, sum vert er lov og prís« kj.m., øll eru hjartaliga vælkomin. Føroyska arbeiðið Í E

Filmurin er hugtakandi og vakur. Bæði so og so. Tað eru stórar náttúrulýsingar, landsløg, ljós, skiftandi ljós. Á gøtuni hitta vit gerandisdagin. Prát við fólk á gøtuni. At áskoðarin so hevði hug at finna

Filmurin er hugtakandi og vakur. Bæði so og so. Tað eru stórar náttúrulýsingar, landsløg, ljós, skiftandi ljós. Á gøtuni hitta vit gerandisdagin. Prát við fólk á gøtuni. At áskoðarin so hevði hug at finna

nógvar veikleikar og ofta hevur ligið lágt, so hevur hon verið eitt av teimum fólkunum, sum hava borið ljós og uppmuntring við sær til onnur, hon er komin í sambandi við. Og Gunhild hevur ongantíð fjalt, hvørjari [...] heilsa tær á 75 ára degnum og ynskja tær eitt blítt lívskvøld, samstundis sum vit takka tær fyri tað ljós, sum tú hevur verið. Skyldfólk Henda sangin hevur Gunhild Guttesen yrkt. Beiggi hennara, Leivur Guttesen

stýringsamboð at skipa gongd og ferðavinnu í haga. Men sjálvur lógarteksturin er ikki rættiliga komin í ljós. Av teimum átjan greinunum í lógaruppskotinum, hevur einans fyrsta greinin hissini verið kasta fram [...] tey sum fáast við landbúnað undir umsiting. Tey fáa einki gjørt, og ongum valda, uttan so, at grønt ljós er komið frá umsitingini í Havn og landsstýrismanninum frammanundan. Nartla verður í stórum burturav

lív. Eitt átak, ið varpar ljós og broytir hugburð Avgjørt er at brúka 35 ára stovningardagin hjá Javna til at seta eitt átak í verk, sum á ein øðrvísi hátt fer at varpa ljós á fólk við menningartarni.

vildi hon geva víðari til okkum børnini. Hon setti ikki ljós sítt undir skeppumálið, men gjørdi sum tað stendur í fjallaprædikuni: ”Latið soleiðis ljós tykkara lýsa menniskjum”. Sjálvt nú hon var blivin gomul

avmyndaðir úr teimum ímyndum, ungu ævintýrararnir høvdu fest á blað í bókling sín: Kvirra larmur, ljós myrkur, dagur nátt, friður órógv, lív - deyði, kærleiki - einsemi. Hesi evnir vóru lýst við rørslum [...] henda sovandi kroppin yvir til ein stiga, mótsatt pallinum, fær hana at klatra upp. Seinni síggja vit ljós og skuggamyndir gjøgnum gluggarnar í galvinum í Losjuni. Vit síggja eitt rørsluspæl, tey tosa saman

skulu undantøk gerast, so at tað verður loyvt at ganga úti á Ólavsøku og kanska onnur kvøld við. Varpa ljós á veruliga trupulleikan Sjúrður Johannesen, sigur, at tað er ikki vist, at tað skal vera løgreglan [...] tann størsti vinningurin hevði kanska verið, at verður ein slík lóg sett í gildi, hevði tað varpa ljós á tann veruliga trupulleikan. ?Tað hevði kanska gjørt, at øll tey nógvu ?vanligu? ungu, sum ganga

m kunnu teir ikki fara til bilin, fyrrenn eldurin er sløktur og brandbmeistarin hevur givið grønt ljós av tí at eldur var í bilinum. Og tað gekk tað mesta av einum hálvum tíma, til sløkkiliðið á Tvøroyri [...] at endamálið var at fáa nøkur viðurskifti fram, talan var um at sløkka eld, fyribyrgja eld, seta ljós upp, so at tað var arbeiðandi, syrgja fyri, at ferðslan ikki tarnaði arbeiðnum, forða fyri dálking