sambandi hevur hann takkað fyri hesa ferð á Twitter vanganum hjá sær. - Í Føroyum upplivdi eg eina tjóð við vinarligum og mentaðum fólki, sum búgva í einum landi við fantastiska flottari nátturu. Um tú

Í eini tjóð, sum tekur seg sjálva í álvara, og sum vil verða tikin í álvara, er eitt tjóðleikhús. Danir fingu sítt í 1748. Sviar fingu sítt í 1788. Norðmenn fingu sítt í 1899. Íslendingar fingu sítt í [...] listarinnar spegili - og at her man javnan fara at loga tann halgi mentanar- og mannvitseldur, sum hvør tjóð hevur áneyðir á, skal hon røkka sonnum framburði." Tá ið danir, sviar og norðmenn fingu síni tjóðleikhús

Nú fíggjarlógaruppskotið fyri 2019 er lagt fram, kann Føroya Løgting vera við at føra Føroyar sum tjóð enn longri á leiðini til eitt samfelag fyri øll. Við vón um, at fíggjarlógaruppskotið fyri 2019 fær

m, stendst altjóða øsing av hesum. – Tískil er spurningurin ikki bara, hvat vit hava rætt til sum tjóð, og hvat tað er rætt at halda, politiskt – og um springaraveiða er burðardygg, ella ikki. Spurningurin

at stríðast fyri plássinum, og tað sær út til at hava givið úrslit. Tað er stórt at spæla fyri síni tjóð, og eg vóni at sleppa at spæla nógvar dystir fyri Føroyar í framtíðini. Tað gjørdist stórtap, tá Føroyar

ræðisrættin yvir arktiska økinum harðnar, og hetta man tulkast sum enn ein roynd hjá eini stórari tjóð at knýta seg tættari at Føroyum. Emmanuel Macron vísti á, at franska granskingarskipið Beautemps-Beaupré

royndi at drepa tvey afturat á evropiskari jørð, í Stórabretlandi. Hatta er ikki atburðurin hjá eini tjóð, sum eigur at teljast millum okkum. Mátin, tey uppføra seg, stríðshugurin – eg meini, Russland er

– Eingin ivast í, at føroyingar kundu rikið eina sjálvstøðuga tjóð, um teir vildu. Hetta sigur kendi tíðindamaðurin, Martin Breum, sum mánakvøldið heldur almennan fyrilestur um útlitini hjá danska ríkinum

at vitjanin er tilvildarliga løgd – um eitt ár undan einum løgtingsvali í Føroyum. Hjá hesi stoltu tjóð endaði alt í einum goragangi um, hvør ið skoytti um, og mest – hvør ið ikki skoytti um – at stíga

liðug at lesa her, segði hann. - Eg vóni eisini, at tit halda fast við tað, sum sermerkir tykkum sum tjóð, tað er mál tykkara, føroyski dansurin og kvæðini og so søgnirnar og søgurnar, segði Fríðrikur, k