. - Áh hon – tað var handan kaffikøkan á síðu 38 í bókini... Tað hendir javnan, at fólk ringja til ta føroysku Hüttemeier, Óluvu Skaale, at spyrja um ”mat og matgerð”. Hetta, ið sum kunnugt eisini er heitið

forkvinnuna. Valskeiðið hjá nevndini er fýra ár. Tað er einaferð hent, at øll nevndin fór frá í einum og ta støðu vil felagið ikki koma í aftur. Tískil er avgjørt, at teir báðir nevndarlimirnir, sum fáa flest

hvussu góð tey vóru við hvønn annan. Stovnurin var títt hjartamál, men tíverri eru nógv fólk har slóknað ta seinastu tíðina. Nú er eitt stórt tómt pláss eftir teg, elskaða mamma, og ikki minst hjá tær, góði

árini, og sum á henda hátt – í tí stilla - hava gjørt land okkara kent um heimin, og sum hevur havt ta ávirkan, at til eru nøkur fólk kring knøttin, sum í takksemi minnast til okkum og land okkara. Boðar [...] lítillæti – fegnast um í hesum sera torgreidda heimi, ið vit enn húsast í. Hesi fólk, sum hava fata ta einfalda/djúpa í talu Meistarans: At tann, sum vil gera mun (ráða, hava vald ) – skal tæna! Tí alt

Pennsylvania, og síðani fór hann á málskúlan, sum tá var í Waukesha í Wisconsin. Tá ið hann var liðugur við ta útbúgvingina, heitti leiðlsan á hann um at verða lærari á skúlanum. Óli var á hesum skúlanum í fimtan

orðið um føroyskt fullveldi. Lat okkum fáa sjálvstýrismálið aftur á føroyskar hendur - lat okkum fremja ta loysn, sum júst passar til okkara viðurskifti. Aftur sum av torvheiðum Landsstýrið er nú komið heimaftur

bæði hava somuleiðis klárað kravtíð til at luttaka í heimsmeistaraskapi í Budapest. Fýra pláss eru til ta kappingina. Pál Joensen hevur eisini klárað kravtíð til HM í Budapest, men hann fer ikki at luttaka

Martin, sum tá var 21 ára gamal, vardi málið í fyrsta dystinum, sum var í Akranesi 24. august í 1988. Ta ferðina taptu føroyingar 1?0, og í teimum 49 dystunum, sum Jens Martin higartil hevur spælt, hevur

at eg nakrantið fyri ella síðani havi kent meg undir sovornum trýsti sum ta ferðina og havi kent meg so móðan, sum eg var eftir ta uppgerðina. Óli Johannesen sigur seg vera spentan uppá, hvussu nógvir áskoðarar

Umleið hálvhundrað vinfólk hjá Óla vóru komin alla ta longu leið av Tvøroyri inn á Svangaskarð at stuðla føroyska landsliðnum og einamest bygdamanninum. Øll vóru tey íklødd eyðkendu T-troyggjuna, sum framman