umstøður at laga seg til broyttar fortreytir. Les eisini greinina “Jacob Vestergaard skuldsettur fyri svik” og greinina “Onki høpi í skuldsetingunum”

eftir. Av tí at eg eigi egið virki og tí má vera millum teir politikarar, sum eru undir illgruna fyri svik, vil eg krevja av Dánjali Højgaard, Annitu á Fríðriksmørk og Heðini D. Poulsen, at tey gera henda [...] sum tey reinu og penu uppá bekostning av m.a. mær. Eg vil fegin hava, at hesi antin ákæra meg fyri svik – tað kann ikki vera nakar trupulleiki, tí Heðin D. Poulsen veit jú, hvønn talan er um – ella eisini

evangeliið hjá Markusi. Annað evangeliið í Nýggja Testamenti. Henda søgan sigur okkum um kærleika, vísdóm, svik og pínslur. Hon vísir okkum menniskjað, sum tað er, sigur hann. Hann hevur ikki broytt ein einasta

Lagnufulla brotsmannasøgan grevur upp nakrar gamlar syndir. Hon lýsir øvundsjúkuna millum menniskju, svik í barnaárunum, ta vandamikla girndina og hvussu politisk lokabrøgd ala fram í hampafólki djúpa vó

bleiv koyrdur frá fyri nøkrum døgum síðani, eftir at eitt rættarmál hevði sett hann í samband við svik. Tann nýggi varaforsetin er útbúgvin lærari. Hon hevur verið virkin í politikki í mong ár, og hon

Bíðitíðirnar til krabbameinsviðgerð halda als ikki. Ungdómur fremur grovan harðskap og dráp. Stórt svik fer fram innan kommunalar og privatar stovnar. Í tí danska matvørustýrinum eru omanfyri 100 milliónir

lagt á helvtina av frívirðinum í sethúsunum hjá ákærda. Ákærin metti, at talan var um so umfatandi svik yvir so langa tíð, at tað mátti kosta tvey og eitt hálvt ár treytaleysa fongsulsrevsing. Verjin vísti

irkið, Januar, í einum boðum beint nú. Granskoðararnir vísa á, at tað verður alsamt vanligari, at svik, sum higartil hevur verið ókent í Føroyum, nú eisini er farið at raka føroyska fyritøkur. – Ein mannagongd

hesar vandar: Persónar kunnu royna at nýta p-tal ella aðrar upplýsingar til m.a. samleikastuldur ella svik Við atgongd til persónsupplýsingar kunnu óviðkomandi royna at lumpa fólk at veita fleiri upplýsingar

á barrikadurnar. Bókin “Svik” hjá fyrrverandi sjónvarpsjournalistinum Jan Lamhauge um Eikmálið, er eitt dømi um, hvat ein óræddur og gløggur høvindi kann fáa av skafti. Við “Svik” nektaði hann m.a. yuppiarnir