ein útróðrarabát saman við elsta soninum, og honum dámar sera væl at vera í bátinum og at fáast við seyð. Lunnar vóru lagdir undir hansara politisku farleið, tá hann í 1970 bleiv valdur í bygdaráðið í Miðvági

Spurdur, hvat hann tekst við í frítíðini, sigur Jack, at í Nólsoy er altíð okkurt at gera. - Vit hava seyð og gæs, og vit hava bát. Eru líkindini hampilig, er hugsandi, at eg eri í bátinum. Jack hevur verið

stóran áhuga fyri fiskiskapi. Men hann hevur eisini luttikið í øllum vanligum bygdalívi. Hann hevur seyð, sum hann framvegis passar. Jacob er virkin í missiónshúsinum í Porkeri og hevur eisini orðið tá ið

eisini ættartalvur hjá seyðinum. Tá menn komu at vitja kundu teir sita ein heilan dag og tosa um seyð. Tað skal sigast, at Óli var ein merkisverdur persónur. Hann hevði sannar skaldagávur. Hann yrkti

prentum, skurðum og høggmyndum avmyndað hval, fisk, seyð, neyt, hund, stara, lomviga, æðu, súlu, likku. Merkisverdast eru hansara myndir av seyði. Ein sær seyð kroka aftur undir klettum, kennir ein merkiligan [...] Húsavík, sum bóru við sær eina øðrvísi og eldri mentan, ramligan málburð, ovfara- og innankæti, vitan um seyð, streym, kvøðing og pátrúgv. Tað sást tíðliga, at Janus hevði gávur at tekna og ans fyri perspektivi [...] forvitin, og grammur, yvir tindunum. Um Janusar høggmyndir av seyði - t.d. Tvílemba, Ær, Drongur tekur seyð - er at siga, at tær bera boð um bæði neyva eygleiðing og stóran eymleika og eru kanska millum tað

1961 Maður og kona, Tórshavn 1972 Tróndur gamli, Gøtu skúli 1976 Jákup Dahl, Vágur 1978 Drongur tekur seyð, Eysturskúlin, Tórshavn 1981 Menn og bátar, Lágargarður, Tórshavn 1988 ?????????????????????? Hondin [...] mongu rørslurnar til sublima einfeldi, fegnast nú um mjúkan pollamjørka, gula sólar-renning, krokandi seyð. Narcissos man vera tíðarinnar merki. Hvør sætar sær og sær seg sjálvan. Men Janus, sum býr í einingi

m. Hóast Janus nú fyllir 75 ár, er hann sera virkin, hann spælir fótbólt, rør út, hevur dunnur og seyð. Ætlanin var at halda føðingardagin, men vegna verkfallið er hann burturstaddur.

eina krónu aðrastaðni enn í landbúnaðinum øll míni arbeiðsár. Men, garðurin í Gøtudali hevur eisini seyð, tó at bóndin ásannar, at seyðurin ongantíð hevur havt hansara stóra áhuga. - Nei, eg havi ongantíð

var kr. 600 kr um mánaðin. Tað var ikki so galið. Ein slíkur garður hevði 20 kýr, men ikki nógvan seyð. Síðan fór Janus at rógva út í Grindavík. Fiskað var við línu og gørnum. Hann fór síðan við íslendskum

skrásett. Ognarjørð, kleysturjørð ella aðalsjørð eru ikki við í jarðarbókini. Bókin sigur eisini nakað um seyð, neyt, svín ella annað, sum leigulendingar brúktu og høvdu skyldu at uppihalda og lata kongi leigu