at blíva hoyrd. Soleiðis skrivar Sigrid Sivertsen á Facebook. Tað var fyrradagin, at hon kærdi sína neyð um, at 33 ára gamla fjølbrekaða dóttirin ikki fekk ta hjálp henni tørvaði. – Ein fitt dama, sum er
prosessini, men nú móti endanum av viðgerðini verður drigin inn í málið og í veruleikanum er komin í neyð og ikki veit, hvat hon skal gera. Ja, so ógvislig orð sum “yvirrulað”, “arrogant” og “provokerandi”
Símun Jóhan vaks upp) mintist tað so væl, hvussu abbi gekk inn og út hendan dagin. Tað var sum stór neyð gekk á hann. Hann segði tó einki. Tá hann sá, at kíkar og árar rókust niðri á Buginum, skilti hann
tí er av alstórum týdningi, at tey eru sera nógv úti um seg og kunnu finna fólk, ið veruliga eru í neyð av eini ella aðrari orsøk. Tað veri seg vanlukkuraktar familjur ella líknandi. Kiwanisfelagið letur
tey signing við sær bera, sum sløkkir hatskan brand. Tey lýsa gjøgnum strevið, tey bjarga lond úr neyð, tey sigra víst. Guð gevi, vit teljast millum tey”. Somuleiðis fari eg at ynskja tygum eitt blítt
t at ringja til 112 Tó veit hann, at tað ber til at ringja til alarmsentralin á 112, um mann er í neyð. Men hetta er ikki ein optimal loysn. - Tað er nokkso óbehagiligt, at tað einasta staðið, mann kann [...] Hann leggur dent á, at telefonhjálpin ikki neyðturviliga bara skal venda sær til fólk í bráðfeingis neyð. Ynskið er bara at hava eitt telefonnummar, sum hann veit, at hann altíð kann venda sær til og fáa
sálarligari skaðastovu. Ein persónur í neyð skal ikki fyrst seta seg í samband við kommunulæknan fyri at fáa hjálp. Tað sigur seg sjálvt, at er ein persónur í neyð, skal viðkomandi hjálpast alt fyri eitt
slag, sigur hon. Fólk hava eisini havt ta fatan, at sálarfrøði bert er fyri fólk, sum eru í svárari neyð og als ikki fungera í samfelagnum. - Hetta er als ikki rætt. Sum skráin fyri fakfestivalin sýnir,
álopsspælinum. Blokkurin hjá SÍ steðgaði tí, sum var á veg yvirum, og nú sá svart út hjá Fleyr, sum við neyð og deyð hevði togað seg upp á 10-12. Hetta var síðsta sprellið hjá Fleyr og næstu bóltunum tóku sørvingar
síðani sópaði Mjølnir av vøllinum í fyrru mansfinaluni í Sørvági, fekst varhugin av, at tað helst var neyðugt hjá klaksvíkingum at spæla langt yvir evni, skuldu teir fáa gjørt nakað við sørvingarnar. Soleiðis
