royna nakað nýtt. Hon ynskti sær eitt koyrikort, tí hon vildi sleppa at koyra hýruvogn, og tók hon tískil koyrikortið sum 44 ára gomul. - Mann skuldi hava havt koyrikort í tvey ár áðrenn mann kundi sleppa

ætla sær at koyra motorsúkklu. Tað eru ikki bert tær ungu kvinnurnar, sum ætla sær motorsúkklu koyrikort, tann yngsta er fyrst í 20-unum, meðan tann elsta er yvir 50. Tað er ikki bara her hjá okkum, at

dugdi at koyra bilin. Johannes Olsen, sum var tann fyrsti, ið koyrdi bilin, og sum hevur fingið koyri­kort nummar 1 í Føroyum, hevur eftirtíðin hoyrt lítið um. Tað varð William Plank á fútaskrivstovuni [...] Johannes sum lærdi Júst. Ta fyrstu tíðina var tað tískil bara Hannes, sum koyrdi. Júst Sivertsen fekk koyri­kort nummar 2, og koyri­kortini fingu teir báðir 23. august 1923. Føroya fyrsti bilur kost­aði 5.500

miðstovuhita, wc, baðikari og øðrum nútímans. Í 1970 tók mamma koyrikort og keypti sær bil, og var millum tey fáu konufólkini, sum høvdu koyrikort tá. Mamma hevur altíð verið sera virkin. Gekk til fimleik og

Klokkan 8 í gjáramorgunin fekk løgreglan eina fráboðan um, at innbrot hevði verið á bryggjarínum OY á Hálsi í Havn. Greitt er ikki í smálutir, hvat er tikið, men greitt er, at innbrotstjóvarnir hava æ

koyrdi taxa av og á, og er hon fyrsta kvinnan í Vágum, ið hevur tikið koyrikort til taxa. Harumframt var hon noydd at taka koyrikort til buss, fyri at kunna halda áfram í virkseminum hjá manninum, eftir

og hon var í Vestmanna. Her var Ingibjørg eina tíð sum avloysari fyri Miu Olsen. Tá fekk hon sær koyrikort og keypti bil, so hon kundi koyra aftur og fram. Hetta varð tó ikki gjørt hvønn dag. Hon búði hesa

hevur hann tó etið sissandi heilivág. Tá ið hann hevur sitið dómin, ætlar hann sær at fáa sær koyrikort og at taka 9. flokk lidnan. Álop á samfelagsskipanina Ákærin brúkti ikki vøkur orð í síni lýsing

fortelur Sofus. Eg fór til Havnar, koyrdi við Kiss í ein tíma ella so, og tað var tað. So eg havi havt koyrikort í eini 70 ár, og tað fer neyvan ein dagur, at eg ikki fari okkurt ørindi við bilinum. Serliga nú

eg í samrøðu, at tað í útbúgvingini at taka koyrikort skal verða lagdur meira dentur á risikoina ella váðan í ferðsluni. Segði eisini, at tað at taka koyrikort ikki skal bara skal vera nakað, sum man kann [...] hjá mær var ikki at kritisera koyrilærarar, men at vísa á, at karmarnir hjá útbúgvingini at taka koyrikort eru ikki nóg góðir. Haldi ikki tað vera at taka munnin ov fullan at siga, at millum mest grundleggjandi