eg hitti eru: Súnhild Holm, Anna Brattaberg Samuelsen, Aggi Asgeirsdóttir, Annika Næs Johannesen, Agnes Mols Mortensen og Kirstin Strøm Bech. Hetta er annar partur.??Anna Mortensen

síðan, og eg sendi sjúkrahúsinum ein vamlisligan tanka, tá hetta evni kemur upp. So verður tosað um agn, hvalagarnar er gott hýsuagn og tú kann nýta tað í nógvar dagar, so seigt er tað, men ringt at avegna

sum helt samanhang vera millum nýrasismu og nýdonsku tjóðskaparkensluna, har henda bleiv brúkt sum agn til ymisk politisk endamál. Hervik nevndi, at tað etniska/fólksliga ?vit? var ikki tað einasta ?vit

eisini sild. Um veturin var tað mest til agn. Tað vóru íshús, har sildin kundi vera goymd eina tíð, og skotskir línubátar komu eisini inn í Føroyum at fáa sær agn. Gørnini vóru sett á kvøldi og drigin aftir

(Hetta man vera fyri at veiða sild til agn.) Hjá mær hevur gingið gott við kokkarínum. Mær hevði dámt betur at farið undir (Langa)nesið, nú vit skulu fáa okkum agn. Har hevði eg kunna væntað mær eitt bræv

Boulogne í Frankaríki. Tveir túrar fóru vit gjøgnum Kielarkanalina til Poland eftir høgguslokki til agn. Tey síðstu árini eg var burtur, sigldi eg við »Nestindi« hjá Trader­line hjá Rósing Rasmussen. Hetta

var fyri ein stór­an part saltað í tunnur og seld, men skip og bátar komu eisini at keypa sild til agn. Saltaða sildin varð seld til Karl á Lag í Havn. Abbi mín, Christian, og Karl, sum var ein kendur reiðari

skuldu koma eftir mær á Lítlu­beding. Tá høvdu teir fingið tvær kurvar av øðum, so nú høvdu vit fingið agn eisini. Vit róðu væl hýrdir aftur til Hús­ar. Hervið var hesin Skálatúrur komin at enda og hvør hevði

íslendingum og føroyingum til føroysku skipini, sum royndu á Eysturlandinum. Tey kundu fáa bæði ís og agn haðani. Vit kundu so fáa okkurt frá skip­unum, sum okkum manglaði. Tað kundi vera margarin, sukur,

eina náttina droymdi Mikkjal nógvan fisk. Hann fór upp og inn á Sand at grava eftir nebbasild til agn og so til útróðrar. Tað gjørdist rokfiskiskapur. Tann dagin avreiddi Mikkjal fyri 18 kr, og var hetta