at upplivingin var vemmilig og lekkur í senn. Tey bæði fyrstu løgini á konsertini vóru Marita og Saknur. Hesir báðir klassikararnir í føroyskum tónleiki umboða nakað av tí stuttligasta og tí vakrasta bæði [...] sindur týðiligari. Marita var enn stuttligari við tí eitt sindur svaka klassiska tónleikinum undir, og Saknur var enn vakrari kýndur út úr teimum klassisku ljóðførunum. Konsertin var ein ferð í lagaskattinum
Hentzar var tá einsamallur í húsi, konan var stutt framman undan deyð, so tað var ein ógvuliga stórur saknur hjá honum, at hon so brádliga var tikin burtur. Annars áttu tey børn í Vági, sum hjálptu, tá ið á
sítt til at fáa lív og ró í eitt annars stressað arbeiðspláss. Øll starvsfólk vóru góð við Knút. Saknur er í honum. Friður veri við minninum um Knúd Thorsvig. -red
sekstiára minningarhaldinum nakrir teirra til steðar, sum høvdu siglt undir krígnum. At sita í fjøld, har saknur og sorgblýdni merkti løtuna, gav djúpa kenslu av lívsins álvarsemi, og ikki minst av mangan baldruta
Hoyvík fluttur við oman á Háls og sum tann góði samstarvsfelagin hann er, verður heilt víst stórur saknur í honum í Brekkutúni. Tá Charles fyri 5 árum síðan hevði 20 ára starvsdag, hevði eitt av bløðunum
havt at angra. Hon hevur verið eitt framúr arbeiðsfólk, og bæði arbeiðsliga og menniskjansliga er saknur í henni, sigur Jason, sum eisini fýlist á málviðgerðina av málinum. - Síðani september mánað 2004
skulu gera sær nakrar skreytir, tá tær væntandi eru partur av FM-endaspælinum í vár. Sjálvandi var saknur í Linu hesaferð, men eitt slíkt samanfall eigur ikki at koma fyri hjá liði, sum tykist hava ætlanir
duga at syngja. Alt gott um sonevndu Starabókina, 100 sangir og so framvegis. Men hesum nýggja var saknur í. Gylt At Kular Røtur soleiðis klæða seg í gull, er teimum væl unt. Orðatakið sigur (hetta er kanska
Jens Lisberg innhugsin. - Eg kenni meg í dag sum ein frían mann. Sorgin er vorðin ein longsul og ein saknur, haldi eg, sigur Jens. - Men um vit eisini skulu koma inn á tónleik her, so minnist eg ein dag, eg
hann í vikuskiftinum fekk deyðsboðini av Ingálvi av Reyni. - Tað verður stórt tómrúm eftir hann og saknur í honum. Eg fari at minnast Ingálv sum vinmann, slóðbrótara og vegleiðara, sigur Amariel Norðoy,
